Gezondheid Archieven -

ADHD: Een Brein zonder Dimmer (Over Paralysis en Flow)

door Tanja | jan 23, 2025 | ADHD, Alternatieve gezondheid, Hersenen

ADHD: Een Brein zonder Dimmer

(Over Paralysis en Flow)

De foto’s

Ik heb dit artikel al geschreven. Hij is af. Ik moest nu de foto voor de blog verzinnen en ik vind dit best een lastige. Om te delen bedoel ik. Want er over schrijven, de ADHD Paralysis is één, een foto erbij zoeken is dan weer een heel ander ding. Niet die leuke foto van de vrolijke Tannie voor een zelf-geschilderd kunstwerk. Nee da’s een makkie. Die is leuk. De leuke Tannie. Maar er is een keerzijde aan mij die ik niet deel. Omdat ik daar zelf niet mee geconfronteerd wil worden, maar die er wel is (geweest). De andere kant van mij. Anxiety, depressie, paralysis, burnout. Overleven in een wereld die niet voor mij gemaakt lijkt te zijn. Alleen mijn inner circle kent deze. En in 2024 maakte ik deze selfie (zwart wit) op de donkerste bodem van mijn zijn. Ik wist niet waarom, maar ik moest toen mijn intens gevoel van machteloosheid, moedeloosheid en teleurstelling in mezelf vast leggen. En nu deel ik die met de wereld. Fokking hell. Dus dat. Even als intro. En door naar 2025:

Productief in de Flow anno 2025

Rond acht uur ’s ochtends begin ik meestal met webdesignen, leren, ideeën bedenken en creëren. Deze week heb ik een flinke blog de deur uitgedaan, twee mock-landing pages ontworpen én ontwikkeld, en me tijdens het proces veel nieuwe webdesigntechnieken eigen gemaakt. Vandaag is alweer donderdag en gisteravond laat heb ik de eerste outlines gemaakt voor de derde landing page van deze week. Met deze productiviteit doe ik meer in drie dagen dan ik eerder deed in een jaar. Of zelfs in tien jaar.

Ik heb ADHD. Hoe kan ik zo productief zijn? Ineens?

Ik heb het eerder meegemaakt, die flow en hyperfocus. Er is op deze aarde niets dat meer belonend is dan dat. Better than sex, I swear! Hyperfocus en flow zijn voor een ADHD’er zo intens fantastisch, dat het bijna onmogelijk is om het in woorden te vangen. Alles valt op zijn plek; het voelt alsof je leeft in je ultieme potentie.

De Andere Kant: Mijn Lange ADHD Paralysis

Maar er is ook een keerzijde. Een hele donkere. En dat is paralysis. Volledig bevroren zijn in je doen en laten, gevangen in een onzichtbare muur die je niet kunt doorbreken. Het gaat gewoon niet. Niet vooruit, niet achteruit. Stilstand.

Ik zeg wel eens gekscherend: “Ik ben geboren zonder dimmer. Ik heb alleen een aan- en uitknopje.” Waar neurotypische mensen gewoon dóen, schakel ik als ADHD’er alleen tussen de uitersten van het spectrum. Alles of niets. Ik rook 40 sigaretten per dag, drink tien flessen wijn per week en eet een koe op… óf ik ben een geheelonthoudende, niet-rokende veganist (waarbij ik nadrukkelijk wil vermelden dat ik al 13 jaar geen dieren meer eet, omdat ik het moreel niet ok vind).

ADHD-Paralysis

Mijn vingers rusten op het toetsenbord, maar ik vind de woorden niet. Tranen prikken achter mijn ogen als ik terugdenk aan de eindeloze fases van inactiviteit, depressie, anxiety in mijn leven. Want ADHD-paralysis is niet zomaar even geen zin hebben. Het is geen uitstelgedrag of een ‘lui’ momentje. Het is alsof een gigantische zwaartekracht je op de bank duwt, volledig verlamd.

Verlamd op de bank, onder een deken, series bingen. En niet op de prettige manier waarbij je op een zondagmiddag lekker met een kop thee en je kat op schoot een paar afleveringen kijkt. Nee… ik bedoel dag in, dag uit, elke wakkere minuut gevangen in dat nietsdoen. Zelfs rechtop staan lijkt een onmogelijke opgave. Deze uitputtende, verlammende staat van zijn is geen onschuldige fase – het is slopend, geestelijk én lichamelijk.

Waarom Paralysis zo Lang Kan Aanhouden

ADHD’ers kunnen zich zo schuldig en minderwaardig voelen als ze niet van de bank kunnen komen. Maar deze ADHD-paralysis is geen karakterfout, of kwestie van gebrek aan wilskracht. Het is een neurologisch fenomeen dat voortkomt uit een onbalans in het brein. De twee belangrijkste factoren zijn dopamine en norepinefrine, neurotransmitters die cruciaal zijn voor motivatie, focus en het vermogen om te handelen.

De neurologie erachter

Dopaminetekort

ADHD’ers hebben een lager basale dopamine-activiteit in de prefrontale cortex, het hersengebied aan de voorkant van ons brein, dat verantwoordelijk is voor plannen, beslissen en organiseren. Dit betekent dat taken die niet direct belonend zijn, simpelweg niet genoeg ‘brandstof’ geven om het brein te activeren. Zelfs de simpele gedachte om een taak te starten kan super overweldigend zijn, puur omdat de beloning nog niet ervaren wordt.

Overweldiging en Burnout

Het ontbreken van een ‘dimmer’ betekent dat ADHD’ers schakelen tussen aan en uit. Na een periode van hyperfocus (met intense dopaminepieken) kan het brein volledig uitgeput raken. Dit leidt tot een fase waarin paralysis als een natuurlijke reset fungeert. Een grote maar hierbij is dat het veel te lang kan aanhouden. Dit resulteert dan in een vicieuze cirkel van stress en extreme vermoeidheid.

Stress en Cortisol

Want ADHD-Paralysis wordt een langdurige en chronische kwestie door de aanhoudende stress die het genereert. Een ADHD-brein staat namelijk nooit UIT. Er is altijd dat sluimerende gevoel van iets willen doen, iets moeten doen. Omdat je weet dat je zoveel KAN. Inactiviteit is dan simpelweg het verdoen van je eigen talenten en capaciteiten. Maar…Wanneer je je bewust bent van alle dingen die je zou moeten doen, stijgen de cortisolniveaus in je lichaam. Dit beïnvloedt de executieve functies in de prefrontale cortex nog verder, waardoor zelfs de simpelste handeling onmogelijk lijkt.

De Impact van ADHD-Paralysis

Het actieve (zichzelf naar beneden pratende) brein van de ADHD’er zorgt er echter voor dat stresslevels en cortisol, maar blijven oplopen. Dit kan resulteren in burnout/ bijnieruitputting (de bijnieren produceren cortisol) en (extreme vormen van) chronische vermoeidheid. I’ve been there, got the T-shirt en hell is er vast niks bij.

De effecten van langdurige paralysis zijn zodoende diepgaand en kunnen leiden tot gevoelens van schuld, schaamte, depressie en een blijvend gevoel van totale machteloosheid. Het is een uitputtende staat waarin je vaak harder voor jezelf wordt, terwijl je eigenlijk begrip en zelfzorg nodig hebt.

Inzicht

ADHD is een spel van uitersten op elk denkbaar vlak. Maar door inzicht in de neurologische mechanismen te krijgen, kunnen we misschien meer begrip ontwikkelen voor onszelf en leren hoe we ons brein beter kunnen ondersteunen. Want we zijn niet lui…. Ons brein werkt simpelweg op een andere manier. En dat maakt ons uniek.

Mijn tips:

Ergens voelt het raar om tips te geven. Ik heb namelijk de hele cyclus van ADHD-verlamming helemaal doorgemaakt tot het absolute uiterste, waarbij ik mezelf zo over de afgrond heb gewerkt dat ik een chronische stress-immuniteits-stoornis er aan heb overgehouden. Praktisch gezien betekent dit voor mij dat ik heel veel dingen moet doen èn moet laten, om te kunnen functioneren. Ik zeg niet dat dit voor jou ook geldt: maar voor mij werkt het. Ik vermeld alleen de belangrijkste.

Junkfood

Dit is een zeer uitgebreide term die vatbaar is voor velerlei interpretaties. Wat is junkfood? Gefrituurd eten, een kroket uit de muur of een diepvriespizza? Of alles wat tot op zekere hoogte bewerkt is? Ik persoonlijk heb gemerkt dat ik het best functioneer op ‘whole foods’ die ik zelf klaar maak. Maar volg hierin vooral jouw eigen proces, ritme en gevoel en let goed op wat je lichaam je vertelt. Weet dat ADHD’ers extreem verslavingsgevoelig zijn. Dus zeker ook voor ‘slecht eten’. Ik in ieder geval wel. Zie ook hieronder.

Suiker/ koolhydraten

15 Jaar geleden kwam ik er al achter dat ik mijne extreme PMS wat in toom kon houden door in de week voor mijn menstruatie geen brood en suiker te eten. Het schommelen van mijn bloedsuiker maakt dat ik enorme stemmingswisselingen kreeg. Ik merkte later dat als ik helemaal geen suiker of koolhydraten (koolhydraten zitten o.a. in brood, pasta, rijst, aardappelen, maïs, snoep, chocola, koekjes en in zoet of gedroogd fruit) at, ik veel meer in balans ben en blijf. Ik krijg wel koolhydraten binnen, maar dan bijvoorbeeld via rauwe cacao, pinda’s, noten en wat niet zoet fruit, zoals tomaat, paprika, courgette en aubergine (in bijna alles zit wel wat koolhydraten, maar ik hou het onder de 50 gram per dag).

Belangrijk: Ik ben extreem suiker-verslaafd (brood, koekjes, pizza, chips, croissantjes, alles met chocola) en hiervan afkomen was moeilijker dan stoppen met roken of drinken!! Onderschat dit niet. Ik ga er nog een blog over schrijven!

Koffie en cola

En geloof me…. Voor een ADHD’er is dit echt EEN GROOT DING!!! Wij ADHD’ers houden hiervan, want het geeft een onmiddellijke Dopamine-boost. Maar misschien omdat ik ook Autisme heb en Anxiety, word ik er verschrikkelijk onrustig van. De langere termijn nadelen zijn groter dan de korte termijn voordelen voor mij. Heeeeeel af en toe drink ik een kop koffie of een colaatje en weet dan dat ik daar de rest van de dag last van heb. (Maar Oh zo lekkerrrrr!! Mjammie…)

Lichaamsbeweging en contact met de natuur

Wat ik wel doe is veel bewegen. Dansen, wandelen, zwemmen en soms een fitness workout. Maar tijdens mijn ADHD-paralysis/ burnout die vele jaren duurde, kon ik niet van de bank afkomen en bewoog ik niet. Het lukte niet. Ik had geen grammetje Dopamine of energie in mijn lijf meer over.

Hoe je vanuit zo’n situatie in beweging komt is door EXTREEM. KLEINE. STAPJES. VOORUIT te doen. Hele kleine babysteps. Echt… trust me. Geen grote dromen, geen grote plannen of doelen, nee gewoon kleine, schattige haalbare doeltjes om mee te starten. Naar de keuken en terug tien keer per dag. Op de bank wat armspieroefeningen doen. De tuin in, 5 minuten in de ochtendzon, rondje steeg naar de straat en weer terug. Dan 1000 stappen per dag en langzaam opbouwen. 1 Minuut bewegen op je favoriete nummer. Dat wordt na een paar weken misschien 5 minuten dansen. Heel klein beginnen is hier echt het dringende advies. Maar blijf consistent elke dag doen en opbouwen. Ik schreef er een blog over (hoe ik van deze ADHD-paralysis naar 4 miljoen stappen in een jaar ging).

Medicatie

Ik wil hier eerlijk over zijn, omdat ik weet dat medicatie een gevoelig onderwerp is. Ik heb jarenlang geprobeerd zonder medicatie te functioneren. En ja, ik heb het een en ander bereikt zonder. Maar mijn overactieve brein had uiteindelijk zoveel schade opgelopen door stress en anxiety, dat ik het niet meer alleen aankon.

Methylfenidaat (Ritalin) heeft voor mij het verschil gemaakt. Het brengt rust in mijn hoofd. Geen constante piekergedachten, geen onrust, maar eindelijk helderheid. Het helpt me om te focussen en projecten af te maken. Ook helpt het me om weer sociaal actief te zijn, vriendschappen te (durven) onderhouden en ik ben zelfs alweer een beetje aan het daten 😉)

Ik begrijp het als je huiverig bent voor medicatie – dat was ik ook. En misschien werkt het niet voor iedereen. Maar voor mij is het een tool waarmee ik eindelijk mezelf een beetje ‘normaal’ kan voelen. En dat is onbetaalbaar.

Moraal van het verhaal?

Deze tips werken voor mij. Misschien ook voor jou, misschien niet. Maar wat ik vooral wil meegeven, is dat we begrip mogen hebben voor onszelf. ADHD-paralysis is geen luiheid of zwakte. Het is een neurologisch fenomeen. En met de juiste aanpak, hoe klein ook, kunnen we langzaam uit die verlamming klimmen en gaan LEVEN in plaats van OVERLEVEN, want dat hebben we lang genoeg gedaan (en hebben we ook geperfectioneerd inmiddels).

En wat ik ook belangrijk vind om te zeggen dat ik met deze blog geen hoera-verhaal wil afsteken. Zo van: Doe effe wat ik doe en POEF-weg zijn al je zorgen. Want zo werkt het helaas niet. Was het maar zo’n feest. Maar het is te doen. Babysteps….Echt… ❤️

Deel jouw ervaringsverhaal met ADHD flow en paralysis-burnout alsjeblieft hieronder, mag ook anoniem (dan voel ik me ook niet zo alleen 😊 )….

Liefs, Tanja xxx

Winterdip? Mijn Eerlijke Tips Zonder Poppenkast

door Tanja | jan 12, 2025 | Alternatieve gezondheid, Gezondheid, Hersenen, Raw Food

Elk jaar, als de dagen korter en donkerder worden, merk ik dat mijn humeur mee de diepte in duikt. En hoewel ik best wat trucjes ken om mezelf er weer uit te trekken, ben ik geen alwetend orakel dat alles heeft opgelost door een magische routine. Ik wil je dus niet overladen met zweverige adviezen of ‘happy vibes 365 dagen per jaar’-bullshit. Want eerlijk? Die poppenkast bestaat niet.

Wat ik wél wil doen, is met je delen wat voor mij écht werkt. Geen beloftes, maar lessen die ik in meer dan vijftig jaar door schade en schande heb geleerd. Dingen die me helpen op momenten dat ik voel: “Oh nee, de somberheid komt weer uit haar winterslaap…”

Geen Suiker of Witmeel: Mijn Eerste Hulp bij Somberheid

Het maakt niet uit of het hartje zomer is of de zwarte maandag in januari. Als ik een goede week flink brood, pasta, pizza en koekjes eet, dan gaat het mis: ik word moe, somber en zwel op als een ballon (Hallo hangende oogleden en onderkin).

Mijn gouden tip: probeer eens een 14 dagen no flour, no sugar challenge. Geen witmeel, geen suiker. Denk aan havermout, fruit, noten en zaden. Als je na twee weken geen verschil merkt, eet ik mijn schoen op. Serieus. Met jou erbij als getuige!

Wil je meer weten over voeding en mijn ervaring met natuurlijke energieboosters? Check dan zeker mijn raw food-pagina!

Beweging: Niet Moeilijker Maken dan Nodig

Je hoeft echt niet te trainen voor een marathon of elke dag meteen in de sportschool te zweten. Maar een blokje om? Dat kan echt een wereld van verschil maken. Een paar minuten frisse lucht geeft je brein en lijf een mini-reset. En het mooie is: als je eenmaal begint, wordt dat blokje misschien een straatje verder, en voor je het weet ben je ineens een wandelpro! 😉

Benieuwd hoe ik consistent 10.000 stappen per dag haal, zelfs als ik geen zin heb? Lees mijn blog over wandelen!

Aarden: Contact Maken met de Aarde

Voor mij is dit echt een lifesaver, dat contact met de natuur. En nee, je hoeft echt niet door grote, mooie bossen, florerende parken of glooiende duinen te struinen (is ook fijn!!). Ga gewoon even op de grond zitten. Handen in het gras, voeten in de klei. Even voelen dat je verbonden bent. Het is niet ingewikkeld en kost niets, behalve een beetje tijd.

Dit simpele contact met de aarde werkt wonderen. Ik ga er binnenkort een hele blog aan wijden, maar neem van mij aan: probeer het eens. Het is simpeler dan je denkt.

Wees Lief voor Jezelf (Ja, Ook op Rotdagen)

Dit klinkt misschien cliché, maar het is belangrijk: wees mild voor jezelf. Perfectie bestaat niet. Niemand staat nonstop gelukkig te huppelen, hoe Instagram-perfect het soms misschien ook lijkt.

Weet dat het oké is om je soms niet geweldig te voelen. En weet ook: this too shall pass. (Serieus…. Ik laat die quote nog eens tatoeëren) 😊

Lief zijn voor jezelf kan betekenen dat je toegeeft aan wat jij nodig hebt. Is dat een kop thee met een dekentje en je huisdier op schoot? Prima. Een goede serie om even nergens aan te denken? Doen!

Conclusie: Kleine Stapjes, Groot Verschil

Wil je kijken of je iets kan veranderen aan die winterdip? Laat dan witmeel en suiker eens twee weken staan. Trek elke dag je schoenen aan, al is het maar voor vijf minuten buiten. Ga even zitten en voel het gras. Het is echt niet ingewikkeld. Kleine stapjes kunnen een groot verschil maken.

En als je mijn tips uitprobeert, laat me hieronder dan weten hoe het met je gaat! Ik ben ontzettend benieuwd naar jouw ervaringen.

Liefs, Tanja

Hoe Mijn Wandelavontuur Mij Veranderde: 4 Miljoen Stappen in een Jaar

door Tanja | jan 6, 2025 | Alternatieve gezondheid, Gezondheid, Inspiratie

Wandelen voor Gezondheid, Creativiteit en Reflectie

Vorige week dinsdag, laat op de avond, besloot ik mijn rekenmachine erbij te pakken. Het was oudjaar, 31 december, en ik was benieuwd hoeveel stappen ik eigenlijk had gezet in 2024.

Ik begon 2024 met de belofte aan mezelf dat ik koste wat kost elke dag mijn stappendoel van 6000 stappen zou halen. Niet alleen is dat gelukt, maar ik behaalde zelfs een gemiddeld aantal van 10.000 stappen per dag. Maar wat dat zou zijn op jaarbasis… dat wilde ik nu weten!

Na een flinke optelsom stond het daar zwart op wit:

4 miljoen 79 duizend en 13 stappen

Dat het veel was, wist ik wel. Dat ik volledig toegewijd ben aan mijn wandelavontuur, wist ik ook. Door weer en wind, blessures, blijdschap en verdriet, hitte en kou: ik bleef altijd doorgaan. Maar 4 miljoen stappen… dat is veel! En dat allemaal gemeten met mijn smartphone. Met een Fitbit zou het misschien nog meer zijn!

Maar Tanja, wat maakt nou dat jij maar door blijft lopen ondanks alles? Is er dan nooit een moment dat je denkt: “Vandaag maar even niet?”

Ja. Bijna elke dag.

Er is altijd wel een excuus om niet te wandelen. Toch ga ik. En daar wil ik je graag in meenemen: wat maakt wandelen zo belangrijk voor mij? Wat geeft het mij, en hoe kun jij dat ook ervaren?

Voordelen van Dagelijks Wandelen

Blijer en meer ontspannen Tijdens het wandelen maakt je brein gelukshormonen aan, zoals endorfine, dopamine en serotonine. Dit helpt om je hoofd leeg te maken en je gelukkiger te voelen. Het is voor mij echt een essentieel component van mijn mental health!
Genieten van de natuur Elk seizoen heeft zijn charme. Het gevoel van gras onder je voeten, de geur van een bos na regen, of uitkijken over een weidse duin – het zijn momenten die je even uit de waan van de dag halen. Ik hou zelf erg van aarden (earthing), dus contact maken met de aarde/ gras via mijn blote voeten of handen.
Betere nachtrust Vooral een avondwandeling helpt om dieper en beter te slapen. Mijn geheim voor een goede nachtrust: frisse lucht en een hoofd zonder ruis. Zeker nu ik richting de overgang ga is die avondwandeling een must!
Tijd voor jezelf Wandelen geeft ruimte om na te denken, een inspirerende podcast te luisteren of gewoon stil te genieten. Het is mijn persoonlijke oplaadmoment.
Boost voor creativiteit Onderzoek van Stanford University laat zien dat wandelen je creatieve denkvermogen met 60% kan verbeteren. Beweging helpt je vastzittende gedachten los te laten en nieuwe ideeën te omarmen. Het gebeurt vaak dat ik tijdens een wandeling ineens het antwoord vind op een vraag waar ik al dagen mee rondloop.

Tips om met Wandelen te Starten

Begin klein en wees consistent
Het aantal stappen doet er in het begin echt niet toe, geloof me….maar de gewoonte wel. Begin desnoods met 100 stappen per dag. Zorg dat je elke dag loopt, al is het maar vijf minuten. Ik begon met 2000 stappen en breidde dat rustig uit. Je spieren en conditie worden vanzelf sterker. Tip: Installeer een stappenteller en stel jouw stappendoel in. Het halen van je doel – hoe klein ook – werkt ontzettend motiverend (Yeay voor Dopamine!!).
Comfortabele schoenen en passende outfits
Wandelen begint bij schoenen waar je lekker op loopt, of dat nu gympen of Dr. Martens zijn. Maak het niet te ingewikkeld: trek je schoenen aan en ga. Voor langere afstanden zijn goede wandelschoenen wel belangrijk om blessures te voorkomen. Ik draag bijvoorbeeld in de winter een skibroek en soms zelfs moonboots om warm te blijven, compleet met een winddichte jas en bivakmuts. Op regenachtige dagen kies ik voor een opvallende, waterdichte poncho die ook nog eens modieus is. En bij milder weer kun je me vinden in sneakers of wandelsandalen. Wat je draagt, maakt een enorm verschil – het helpt je om je zeker te voelen en voorbereid op pad te gaan. Tip: wandel met een rugzakje! Als je overvallen wordt door regen of kou, kun je je regenpak en muts er uit halen. Wordt het te warm: dan kun je je jas er in doen 😊
Niet te veel nadenken
Loop dat rondje, al is het maar een blokje om. Zodra je de smaak te pakken krijgt, groeit je actieradius vanzelf.
Jouw momentje
Geniet van muziek, een podcast of de stilte om je heen. Dit is jouw tijd. Ik kijk er vaak naar uit om een fijne playlist aan te zetten en me even volledig af te sluiten van de buitenwereld. (Ik heb een goede noicecanceling headphone!)
Maak het onderdeel van je routine
Net zoals je elke dag je tanden poetst, kan wandelen een vast onderdeel van je dag worden. Bedenk vooraf wanneer je gaat lopen en bouw het in in je planning.

Veelvoorkomende Obstakels en Oplossingen

Gezondheid: Peesontsteking, blaren of een dikke enkel? Met de juiste aanpassingen kun je blijven lopen. Rustig aan doen, intapen en pauzes nemen helpen om consistent te blijven. Ik heb afgelopen zomer 35 kilometer gelopen op badslippers, omdat ik blaren had – ik weet het….een beetje vreemd!
Regen: Een goed regenpak of een mooie poncho doet wonderen. Waterdichte schoenen en een broek houden je droog. Voordeel van regen (speciaal voor de autisten en introverten): het is rustig! Hihi!
Kou en wind: Een skibroek, bivakmuts en een goede winddichte jas maken het verschil. En ja, ik draag soms drie lagen, inclusief armwarmers.
Hitte: Wandel bij hoge temperaturen vroeg in de ochtend of laat in de avond. Vermijd de warmste uren van de dag (11:00 tot 19:00 uur). Neem ook voldoende water mee.
Vermoeidheid: Soms voelt het alsof je op je tandvlees loopt, vooral na drukke dagen. Vaak voel je je energieker na een wandeling, maar soms is het gewoon echt even doorzetten.
Veiligheid: Gebruik een tracking-app, draag reflecterende kleding en laat iemand weten waar je bent. Ik heb een alarmknop op mijn Android-telefoon die direct de politie kan bellen. (Voor Iphone klik hier)
Duisternis: Zorg voor goede verlichting als je in de avond wandelt. Ik gebruik een licht-harnas voor runners.

Waarom Wandelen Zo Krachtig Is

Wandelen is niet zomaar een activiteit; het is een manier om jezelf fysiek en mentaal op te laden. Het helpt je in beweging te blijven, zowel letterlijk als figuurlijk. Door tijd vrij te maken voor een wandeling geef je jezelf het geschenk van gezondheid, rust en creativiteit.

Dus als je jezelf ooit afvraagt: “Waarom zou ik de deur uitgaan?” denk dan aan alles wat wandelen je kan geven. En bedenk: elke stap telt.

Als mijn blogpost je motiveert om te gaan wandelen, of als je vragen hebt, laat gerust een berichtje achter hieronder!

>>>>> (Tijdens het schrijven van deze blog krijg ik een appje van een vriendin met foto. “Je hebt me geïnspireerd met je verhaal” Zo leuk, had ‘m eerder al op Facebook gedeeld 😉 !!!)

Content en foto door Tanja Ortmans met SEO-optimalisatie van ChatGPT

In de toekomst bevat deze tekst mogelijk affiliate links.

Day 1 of 100 day juice fast

door Tanja | mrt 6, 2017 | 100 day juice fast, Bewustzijn, Gezondheid

Juice Fast!

Just before turning 44 years old next week, I decided to do a 100 day juice fast, because I feel I need a complete mental en physical reset at this point in my life.

I have been on and off the raw vegan diet since august 2012 and I have been juicing regularly since 2013. In 2014 I did a couple of juice fasts, the longest being 2 weeks.

I am both scared shitless and super-duper excited to go on this journey. It is not a challenge and it is not for weight loss primarily, it’s a sacred journey to be a healthier, happier human being who is more in touch with herself. Eventually this journey is about freedom!

If you want to follow my journey (or join me), you can subscribe to my YouTube channel, if you enjoyed the video, please click like. And if you have any questions, please let me know in the comments section of the video and I’ll answer them.

Love, Tanja

Afvallen met ijs! Veganistisch, suikervrij, vetarm, rauw en overheerlijk!

door Tanja | okt 11, 2016 | Alternatieve gezondheid, Gezondheid, Inspiratie, Raw Food

De hele zomer heb ik me een keer per dag tegoed gedaan aan 1 liter ijs. Meestal voor lunch. Heel decadent zat ik dan in het zonnetje een hele bak ijs weg te werken. Banenenijs, chocoladeijs, rode vruchten ijs met stukjes gedroogde goji bes, kaneelijs met rozijntjes, romig ijs met stukjes noot en cocos, mango citroenijs met sinaasappel… het kon simpelweg niet op. En ook nu de herfst zijn intrede heeft gedaan maak ik nog steeds graag op zonnige dagen een ijsje klaar voor lunch. En omdat dit ijs helemaal gemaakt is van vruchten en geen dierlijke eiwitten en praktisch geen vet bevat, kun je ervan eten zoveel als je wilt. En nog afvallen ook! Graag deel ik een van de ijs-recepten. Dit ijsje van banaan en rode vruchten maakte ik afgelopen week!

Ingrediënten Bananenijs:

1,5 uitgeperste sinaasappel
3 Bevroren bananen (in stukjes ingevroren)
Paar stukjes bevroren mango
Mespuntje rauw vanille poeder

Ingrediënten Rode vruchtenijs:

1,5 uitgeperste sinaasappel
Handje bevroren aardbeien
Handje bevroren zwarte bessen
Handje bevroren frambozen
OF!! Flinke schep gemengde bevroren bosvruchten
2 eetlepels kokosbloesemsuiker of palmsuiker (dit is rauw, plantaardig en zeer laag in Glycemie, oftewel deze suikers worden langzaam in het bloed opgenomen

Bereiding:

Bereid eerst het bananenijs en daarna de rode vruchten in een High Speed Blender met ijsfunctie. Daartoe doe je een scheut versgeperste j’us d’orange in de blender en daarop het fruit. Tijdens het blenden in het handig als je een speciale stamper hebt bij je blender waarmee je de vruchten kan aanstampen.

Doe de verschillende kleuren ijs boven elkaar in een groot glas of klein vaasje en garneer met stukjes noot (ik heb hier stukjes walnoot gebruikt), verse besjes en maak af met een blaadje munt.

Je kunt natuurlijk naar hartenlust variëren met diverse ingrediënten. In plaats van sinaasappelsap kun je ook notenmelk of kokosmelk gebruiken. Een eetlepel cashew- of amandelpasta is ook zalig in het ijs. Zo krijg je meer vet binnen en kun je het ijs als avondeten gebruiken. Why not? 🙂 Toevoegen van notenmelk, kokosmelk of notenpasta is heerlijk en het geeft je ijs een iets romigere smaak. Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik bananenijs an sich al super romig en verrukkelijk vind!

Eet smakelijk en liefs,

Tanja

Ontbijten met Raw Vegan Blue Berry Cheese Cake :)

door Tanja | apr 9, 2015 | Gezondheid, Raw Food

Schijt aan raw food… een half jaar lang

Van eind september 2014 tot eind maart 2015 heb ik alles gegeten wat God (jn ieder geval voor mij) verboden heeft. Ik kan tegen veel voedingsmiddelen niet (zoals suiker en granen) en zodoende volg ik doorgaans een vrij strikt suikervrij, broodvrij, alcoholvrij, koffievrij en hoofdzakelijk een plantaardig dieet.

Vorige zomer heb ik veel gejuiced (groente en fruit juices, vers geperst) en heb ik zelfs drie juice fasts gedaan. Deze sapvast kuren staan bekend om hun zeer genezende en heilzame werking op het lichaam. In juli heb ik een juice fast van drie dagen gedaan, in augustus heb ik een fast gedaan van zeven dagen en in september heb ik maar liefst twee weken enkel geleefd op vers geperste groente en fruit sappen. Daarna kon ik plotseling alles weer eten zonder dat ik ook maar ergens, lichamelijk of geestelijk, last van had. Ik was extatisch en heb maandenlang alles in mijn mond gepropt wat ik de voorgaande jaren niet mocht.

De afgelopen maanden kreeg ik toch weer erge last, maar het lukte me maar niet om terug te gaan naar mijn voornamelijk rauwe, plantaardige dieet. Ik genoot zo intens van de croissantjes met roomboter, verse frambozenjam en een kop heerlijke cappuccino. En van patatjes met echte mayonaise, zelfgemaakte tonijnsalade op Frans stokbrood en pizza. Pizza, pizza! Met roseetje erbij uiteraard. Gevolg: zo veel lichamelijke klachten dat functioneren steeds lastiger werd en ik niet kon slapen van de pijn. Elke maandag startte ik goedgemutst en met verse tegenzin worteltjes snijdend voor mijn ochtend juice, om enkele uren later toch weer te zwichten voor een knisperend boterhammetje met boter en oude kaas. “Ships…. weer niet gelukt”, dacht ik dan en maakte maar weer een kopje cappuccino om mijn schuldgevoel weg te spoelen.

Wat er dan tweeëneenhalve week geleden voor zorgde dat ik WEL doorzette, weet ik niet echt. De pijn in mijn lijf? Of was het wellicht het vooruitzicht van een zonnige lente en zomer doorbrengen gehuld in wijde jurken en broeken, omdat ik mijn hele garderobe niet meer pas? Ik ben namelijk een kilo of tien aangekomen het afgelopen half jaar. Best knap, ware het niet dat mijn bourgondische, limburgse en Duitse genen het kinderlijk eenvoudig maken voor mij om binnen korte tijd veel aan te komen.

Van normaal eten overgaan naar een raw food dieet

Dat bourgondische maakt het dus voor mij ook erg lastig om al het weelderige eten (en dito lijf) gedag te zeggen. De enige mogelijkheid voor mij om terug te gaan naar mijn raw food dieet is om dit geleidelijk aan te doen, besloot ik. Ik maakte voor mijzelf een globaal schema:

Week 1: Ik stop alleen met suiker en brood. Om dit vol te houden, maak ik een kilo rauwe chocolade waar ik onbeperkt van mag eten. Ook bereid ik een rijstgerecht met vruchten, noten, pitten en zaden dat heerlijk vult en verrukkelijk smaakt met bijvoorbeeld groene pesto en af en toe een stukje witvis. Ik heb nog rauwe veganistische mayonaise in mijn vriezer die ik ontdooi voor erbij. Koffie bouw ik langzaam af met oploskoffie en oplos granen koffie van Zonatura. Deze week een schep koffie en een schep granenkoffie per kopje.

Week 2: Ik maak nog een kilo chocolade, nog een voorraad rijst en bouw de koffie af tot twee schepjes granenkoffie en een mespuntje oploskoffie, Voor de bite! Ik ga daarnaast weer juicen en salades eten.

Week 3: Het is helaas over met de zoete chocolade (die ik maak met palmsuiker en heel veel gedroogde vruchten). Chocolade mag ik nu gaan afbouwen. Ik maak nog wat veel minder zoete chocola met noten en….. de Raw Vegan Blue Berry Cheese Cake. Deze is zo verschrikkelijk lekker dat ik er gerust mijn verdere leven lang op kan teren. De rauwe, witte cashewnoten die ik anderhalve week geleden uitgebreid heb geweekt en daarna rustig heb laten fermenteren, kan ik deze week verwerken tot ‘cheese’. Samen met de andere ingrediënten maak ik een verrukkelijke cheese cake. Mijn gezin is er ook dol op, maar vanochtend was er gelukkig nog genoeg voor een heerlijk hapje bij mijn granenkoffie. De ochtend ben ik gestart met verse wortel-sinaasappel-citroen juice met een beetje gember. Mijn reguliere ontbijt. Straks volgt een heerlijke salade. Hoe mijn overgang van een normaal eetpatroon naar een raw vegan dieet gaat, lees je verder op mijn blog. Ik zal ook regelmatig overheerlijke recepten proberen te delen. Omdat ik altijd enkel op gevoel eten bereid, is dat lastig, maar ik doe mijn best! Hier het recept van de:

Raw Vegan Blue Berry Cheese Cake

Ingredienten cheese:

3 kopjes ongebrande cashewnoten;
3 eetlepels citroensap
3 eetlepels palmsuiker
50 ml. onverhitte zonnebloemolie
1 theelepel vanille essence of vanille poeder (rauw)
een mespuntje himalayazout
een mespuntje kaneel
80 gram au bain marie gesmolten kokosboter

Ingredienten bodem:

1 kop dadels (niet geweekt)
1 kop rozijnen (wel weken)
1 kop gemengde ongebrande noten
2 eetlepels palmsuiker
60 gram au bain marie gesmolten kokosboter

Ingredienten topping

half zakje bevroren bosbessen voor het mengsel (even ontdooien in warm water)
half zakje bevroren bosbessen voor boven op de topping
drupje citroensap
2 eetlepels palmsuiker
60 gram au bain marie gesmolten kokosboter

Bereiden: De cashewnoten voor de cheese week je drie dagen lang in vers water op het aanrecht. Elke ochtend en avond ververs je het water en was je de nootjes even goed. Na drie dagen spoel je ze goed af en doe je ze in een afgesloten bakje nog gedurende twee dagen in de koelkast. In het bakje doe je tevens de overige ingrediënten, maar zonder de kokosboter. Na deze vijf dagen voorbereiden hebben de cashewnoten de specifieke smaak die je nodig hebt voor dit recept. Je kunt dit mengsel dan heel goed fijn maken met de staafmixer of in de blender. Het is heel belangrijk dat je nog even proeft of de cheese de friszoete smaak heeft die je misschien kent van zoete roomkaas van koeienmelk. Als jouw cheese nog niet zuur genoeg is, doe je er nog wat citroensap bij. Je kunt er eventueel ook nog wat palmbloesem of kokosbloesemsuiker in doen als he niet zoet genoeg is. Varieer ook naar hartenlust met kaneel en zout. Alles om het geheel goed naar jouw smaak op smaak te brengen!

De rozijnen en noten voor de bodem kun je gedurende een halve dag weken in water. Alle ingrediënten inclusief de dadels (behalve de kokosboter) kun je dan verwerken met de staafmixer of blender, zodat het een zachte, homogene massa wordt.

De bosbessen met citroen, suiker en kaneel maak je ook ruwweg wat fijner in de blender of met de staafmixer.

Je hebt nu drie bakjes met massa voor de drie lagen van de taart.

Zet een pannetje water op het vuur met daarop een kommetje wat net het water in het pannetje raakt. Breng het water aan de kook en zet het vuur laag. Doe 200 gram kokosboter in het kommetje en laat smelten. Verdeel de gesmolten kokosboter over de drie bakjes, maar doe iets meer in het cheese mengsel. Heel goed roeren en de drie lagen een voor een rustig op de bodem van een huishoudbak bekleed met ovenpapier (of kleine springvorm) uitsmeren. Als je alle lagen goed hebt uitgesmeerd, laat je de cheese cake nog even een paar uur opstijven in de koelkast. Als je de cake er weer uit haalt, kun je de finishing touch aanbrengen: de hele zwarte besjes boven op de topping. In dit geval…. de bes op de taart!

Eet smakelijk!

Liefs, Tanja

« Vorige Pagina