06-31069157 info@tanjao.nl
Neurotype, Neurotypisch, Neurodivergent, Neurodivers: vier termen die door elkaar gegooid worden

Neurotype, Neurotypisch, Neurodivergent, Neurodivers: vier termen die door elkaar gegooid worden

pe, Neurotypisch, Neurodivergent, Neurodivers:

De vier begrippen die regelmatig door elkaar worden gegooid

Vaak (echt heel erg vaak) lees ik dat deze vier termen verkeerd worden gebruikt. Zelfs binnen onze eigen community (Autisme, ADHD, etc) zie ik dat Neurotype en Neurotypisch en Neurodivergent en Neurodiversiteit door elkaar worden gehaald. Dit wel een beetje een doorn in mijn Autistische oog. Te meer, omdat ik het belangrijk vind dat er letterlijk meer begrip komt voor de werking van ons brein, de verschillende manieren waarop informatie- en prikkelverwerking plaats vindt in ons brein en hoe we gebruik kunnen maken van onze verschillen.

Tijd -vond ik- om de begrippen eens helder uit te leggen, zodat altijd terug gegrepen kan worden op deze blog, zo nodig! 

1. Wat is een Neurotype?

Een Neurotype is simpelweg het type brein dat we als mens hebben. Eigenlijk net zoals we een bloedgroep hebben, hebben we ook een Neurotype. Het beschrijft de manier waarop ons brein informatie en prikkels verwerkt, denkt en functioneert.

Dat betekent dus simpelweg dat iedereen een eigen Neurotype heeft. Of je nu Autistisch bent, ADHD hebt, een ‘regulier’ functionerend brein hebt, hoogsensitief bent, of misschien last hebt van angst of trauma—het zijn allemaal variaties binnen het menselijk brein.

💡 Denk aan een neurotype als een ‘breinprofiel’. Net zoals er verschillende persoonlijkheden zijn, zijn er ook verschillende soorten breinen.

2. Wat betekent dan Neurotypisch?

En hier begint meestal meteen de verwarring! Neurotypisch betekent niet ons Neurotype….dus dat we ‘een bepaald soort brein’ hebben, zoals hierboven beschreven. Neurotypisch betekent dat je valt binnen de neurologische norm van de maatschappij.

Een Neurotypisch persoon heeft een brein dat overeenkomt met de cognitieve en sociale verwachtingen van de samenleving. Informatie (en prikkels) wordt op een manier verwerkt die als ‘standaard’ wordt gezien, waardoor er minder of geen aanpassingen gemaakt hoeven te worden, omdat de wereld voor hen is ingericht en uitgerust.

Voorbeeld: Iemand die geen moeite heeft met sociale signalen, flexibel kan omgaan met veranderingen, geen sensorische overprikkeling ervaart en zich makkelijk aan structuren en verwachtingen aanpast, wordt Neurotypisch genoemd.

💡 Neurotypisch betekent niet per definitie ‘vrij van mentale problemen’! Een Neurotypisch persoon kan bijvoorbeeld wél last hebben van angststoornissen, depressie of trauma. Maar dat maakt hen niet per definitie Neurodivergent.

3. En wat houdt Neurodivergent in?

Hier komt de tegenhanger van Neurotypisch: Neurodivergent. Dit betekent dat je een Neurotype hebt dat afwijkt van de neurologische norm. Je brein werkt op een fundamenteel andere manier dan de standaardverwachtingen van onze hedendaagse maatschappij.

Neurodivergent zijn omvat bijvoorbeeld:
✔ Autisme
✔ ADHD
✔ AuDHD (combinatie van autisme en ADHD)
✔ Hoogbegaafdheid
✔ Dyslexie en Dyscalculie
✔ Tourette
✔ Andere aangeboren neurologische verschillen

💡 Een Neurodivergent brein functioneert anders en verwerkt informatie en prikkels op een manier, die ervoor zorgt dat de omgeving soms overweldigend, verwarrend of beperkend kan zijn/ worden ervaren.

POV: Neurodivergent zijn is GEEN stoornis. Het is een variatie op hoe een brein functioneert, net zoals linkshandig zijn een variatie is. De maatschappij heeft echter systemen gebouwd die grotendeels alleen aansluiten bij Neurotypische mensen, waardoor Neurodivergente mensen vaak worstelen met ‘passen binnen het systeem’.

Mooi voorbeeld is dan bijvoorbeeld hoe het voor linkshandigen lastig is om een schaar te hanteren, omdat deze gemaakt zijn voor rechtshandigen. Zo is onze maatschappij (schoolsystemen, werk en werkplekken, etc) gebouwd voor de Neurotypische mens. 

4. Wat betekent Neurodivers? (En hoe verschilt het van Neurodivergent?)

Neurodiversiteit is het concept dat verschillende Neurotypes een natuurlijke en waardevolle variatie zijn binnen de mensheid.

In plaats van Neurodivergentie als een afwijking of een stoornis te zien, erkent Neurodiversiteit dat verschillende breinen bestaan en dat deze diversiteit juist waardevol is. Een mooie vergelijking in deze zin vind ik een belangrijke gebeurtenis die in 1973, mijn geboortejaar, plaats vond. Er kwam een nieuwe editie uit van het Pyschiatrisch Handboek (de DSM) waarin homoseksualiteit niet meer als ziekte/ stoornis (homofilie), maar als seksuele diversiteit gezien werd. Bizar idee, toch? Dat een normale diversiteit als homoseksualiteit toen als stoornis gezien werd? Hopelijk gaat dit ook gebeuren voor onze Neurotypes. Dat we erkennen dat we allemaal neurodivers zijn en onze diversiteiten gevierd mogen worden, in plaats van als stoornis worden omschreven in Psychiatrische Handboeken.

💡 Een Neurodiverse groep = een groep met verschillende Neurotypes.
Bijvoorbeeld, als je een groep hebt waarin zowel autistische, ADHD’ers als Neurotypische mensen zitten, dan is dat een Neurodiverse groep.

💡 Maar: Een individu kan niet ‘Neurodivers zijn’, een groep wel! Je bent Neurotypisch of Neurodivergent, maar niet Neurodivers. De term ‘Neurodivers’ verwijst namelijk naar de diversiteit tussen verschillende breinen.

 

Samenvattend betekenen deze vier termen:

 
Neurotype: Het soort brein dat je hebt (iedereen heeft een Neurotype).
Neurotypisch: Mensen wiens brein binnen de neurologische norm valt.
Neurodivergent: Mensen wiens brein afwijkt van de norm (zoals autisme, ADHD, dyslexie).
Neurodivers: Het concept dat verschillende Neurotypes bestaan en waardevol zijn.

Waarom is het belangrijk om dit te begrijpen?

Omdat deze termen vaak verkeerd worden gebruikt, wat kan leiden tot misverstanden. Veel mensen denken bijvoorbeeld dat ‘Neurotypisch’ betekent ‘geen mentale problemen hebben’ (wat niet klopt), of dat ‘Neurodivers’ betekent ‘een individu met een ander brein’ (terwijl het juist gaat over de diversiteit tussen verschillende neurotypes).

Door deze begrippen uit te leggen en helder te krijgen, kunnen we Neurodivergente mensen (zoals ikzelf) beter begrijpen, ondersteunen en erkennen als volwaardige, waardevolle individuen—zonder ‘ons’ te labelen als ‘afwijkend’ of ‘defect’.

Neurodivergentie is geen tekortkoming. Het is een andere manier van zijn. En dat mag gevierd worden.

Wil je meer lezen over neurodivergentie, ADHD, autisme en hoe ons brein werkt? Blijf dan hangen, want ik heb nog veel meer interessante blogs op de planning staan! 😍

Liefs, Tanja

p.s. Ik heb deze blog zelf geschreven, maar hulp gekregen van ChatGPT bij het goed omschrijven van deze termen. En de foto… ach… het Schaap doet ook gewoon z’n best moet je maar denken! 🙂

 

30 Trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen (Deel 2)

30 Trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen (Deel 2)

30 Trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen (Deel 2)

In Deel 1 deelde ik de eerste 30 trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen. Diverse ADHD-stuiterballen hebben de blog glimlachend en schaterlachend gelezen. De specifieke ADHD-eigenaardigheden waren niet alleen herkenbaar, ook kwamen ze met nieuwe ‘Quirks’ op de proppen. Ik heb inmiddels voldoende voor een Deel 2, maar blijf gerust reageren! Deel 3 in the making 😉

In de lijst hieronder komen ook wat meer serieuze eigenschappen naar voren. ADHD is niet alleen ‘fun & games’, maar ligt ten grondslag aan best wel wat heftige trekken, waar het soms echt moeilijk mee valt te dealen. In Deel 1 deelde ik bijvoorbeeld al de verslavingsgevoeligheid van de ADHD’er.

Sommige geluiden… Aaarrggghhh

Je kan niet tegen bepaalde geluiden, zoals sommige muziek, snurken, ademen, of kauw-geluiden. Je kunt ook op geen enkele manier in de buurt blijven van dit geluid.

Irritante bewegingen

Je wordt helemaal para als iemand binnen jouw gezichtsveld zit te wiebelen met voeten, vingers of handen, maar doet dit zelf continu.

Woede en agressie

Je kunt woede-aanvallen hebben en daardoor in de problemen komen met familie, vrienden, politie en justitie. Deze razernij is vaak geen tekortkoming in je persoonlijkheid, maar een gevolg van ongediagnosticeerde ADHD en extreme overprikkeling.

Mensen vinden je ’te veel’ 

Mensen vinden je snel ‘te veel’. Om onverklaarbare reden word je ontslagen, keren vrienden je de rug toe, of zijn mensen ineens boos op je. Jij hebt geen idee wat er is gebeurd. Soms lijkt het alsof de hele wereld (die ene groep buren, vrienden, klasgenoten of collega’s) ineens heeft besloten: Jij bent AF en we gaan je nu wegpesten, buitensluiten, demoniseren, afkappen. Het niveau van pijnlijkheid die dit met zich meebrengt is enorm. Mensen met AuDHD (dus dubbele diagnose Autisme-ADHD) hebben hier sneller last van.

Telefoontjes plegen

Je vindt het afgrijselijk om telefoontjes te plegen. Like… de hel op aarde. Gek genoeg: je zult wel merken dat als je ‘gedwongen’ wordt dit te leren, bijvoorbeeld door werk wat je hebt, je hier vanzelf beter mee wordt en het minder eng is.

Post en e-mail

Hetzelfde geldt voor post. Stapels ongeopende enveloppen liggen bij de deur te wachten. Het idee dat er iets in zit wat je stress gaat opleveren, is overweldigend. Om dezelfde reden zouden er zo maar 32 duizend 271 ongeopende mails in je inbox kunnen staan. Not to brag… maar ik heb even gecheckt voor je. In mijn eigen mailbox… that is.

Waiting mode

Afspraken later op de dag. Ik zat in een ADHD-behandelgroep die om 3 uur ’s middags begon. Hoe dan? Wie verzint zoiets? Wat er gebeurt in dit soort situaties is dat de ADHD’er in ‘waiting mode’ (wacht modus) gaat. Of het nu een afspraak met je moeder, de tandarts of een mondeling is voor je studie (of dat ene telefoontje dat je eind van de middag verwacht)… er is geen plaats in je dag voor iets anders dan alleen dat evenement. Tot dat moment moet je WACHTEN. En komt er ook he-le-maal niks meer uit je handen. Waiting mode!

Onverwachte small talk

Plotselinge praatjes op straat, of in de supermarkt met die bekende van vroeger. “Heeeee, hoe gaat het met jou?” Als je de persoon al weet te herkennen, moet je on the spot gaan verzinnen a. hoe het met je gaat b. waar je die persoon ook alweer precies van kent c. wat hij of zij wil horen d. hoe je je zo snel mogelijk kan verwijderen uit die awkward Hell…

In de rij

In de rij wachten. Of gewoon wachten (waiting mode). Voor de kassa, aan de telefoon, in de file, in de winkelstraat (Loooooop doooooorrrrrrrr!!!!! FFS)

Intrusive thoughts

Intrusieve gedachten. Je pasgeboren baby tegen de muur smijten? Collega op haar bek slaan? De bak spinazie regen het plafond gooien? Verzinnen hoe je onderweg waarschijnlijk een auto ongeluk krijgt? De uit de hand lopende ruzie die nooit is gebeurd en nooit gaat gebeuren met je baas helemaal uit denken? In jouw hoofd gebeurt er van alles en dat is soms erg extreem. Als ADHD’er, Autist of AuDHD’er is dit schering en inslag.

Je MOET…

De gordijnen invliegen van woede als iemand je vertelt (hoe schattig of lief bedoelt ook) wat je moet doen. MOET? IK MOET NIKS! Problemen met autoriteit, verplichtingen, de dingen doen ‘zoals ze horen’, nee dank je, liever niet. Met een net woord heet dit Pathological Demand Avoidance (PDA). Als je geen ADHD-diagnose hebt (en dat is bijvoorbeeld het geval bij veel Autisten, of oudere ADHD’ers) dan kan PDA voor ontzettend veel problemen zorgen. Kennis ervan en begrip erover bij jou en de omgeving kan juist weer zorgen voor meer rust en een betere communicatie. Ik schrijf hier zeker in de toekomst nog een blog over.

Gevoel van afwijzing

Iets anders waar ik ook nog een blog over ga schrijven (Sterker nog: Ik heb al overwogen er een BOEK over te schrijven, zo groots en veelomvattend is dit): is Rejection Sensitive Dysphoria. De Gigantisch grote angst om afgewezen te worden, die ADHD’ers kunnen hebben. In welke vorm of welke context dan ook. De afwijzing voelt niet als een klein beetje afwijzing, maar voelt als fysieke pijn. Bijvoorbeeld als een mes die in je rug, hart of buik wordt gestoken. Te veel om eventjes hier uit te legen, Wordt vervolgd!!!

Parallel Play

Je kunt je waarschijnlijk beter concentreren als je in dezelfde kamer zit met een ander Neurodivergent persoon. Jullie doen allebei jullie eigen ding (bijvoorbeeld jij leert, en je vriendin is aan het borduren). Dit wordt in ‘onze community’ ook wel parallel play

De goede lepel. Of vork

Over lepels. Of vorken. Er is er maar een de goede. Dit is niet uit te leggen. Maar als je het snapt…. Welkom bij onze ADHD-community 😊

Douchen enzo…

Persoonlijke hygiëne kan een probleem zijn. Douchen bijvoorbeeld. ADHD’er zijn lastig met overgangen (bv van de auto naar het huis, of van de woonkamer naar de slaapkamer). Maar van kleren aan naar kleren uit, onder de douche, nat er weer onder uit, afdrogen, dan weer moeten aankleden… dat is een sensorische en executieve nachtmerrie. Tanden poetsen idem dito. Ik geef altijd als tip: baby billendoekjes of vochtige wegwerpwashandjes. Als er dan dagen tussen zitten dat jezelf schoonhouden lastiger is: dan kan zoiets een oplossing zijn.

Aan of uit

Op sommige dagen kun je bergen verzetten en doe je in drie uur meer dan in een week, op andere dagen ben je al blij als je je van je bed naar de bank kunt verschuiven om de rest van de dag series te bingen. Aan of uit.

Stapel administratie

Ergens in jouw huis staat er een stoel waar je administratie (lees, geopende en ongeopende post) op ligt. Ook heb je mandjes met daarin thuisloze spulletjes (plastic snuisterijtjes, kapotte brillen, oude post, een sok, half rolletje snoep/ kauwgom, schroevendraaier en ga zo maar door). En sorry. Ik verzin dit niet.

Risico’s nemen

Je houdt van risico’s nemen. Fikkies stoken, uit een vliegtuig springen, motercross, je auto oprijden tot het geen-benzine-lichtje al heel lang brandt… alles voor avontuur!

Impulsief

Je bent impulsief en gaat aan op leuke last minute plannen die de alledaagse sleur doorbreken. Alles om maar niet de post te hoeven openen of te moeten denken aan die toets waar je nog voor moet leren.

Processing speed

De verwerkingssnelheid van jouw brein fluctueert gigantisch. Het ene moment kun je sneller denken dan ieder ander en kom je op de proppen met de meest geweldige oplossingen, maar op andere momenten snap je de mop als laatste en kun je vergaderingen waar tien mensen aan het woord zijn maar nauwelijks volgen.

Geld uitgeven

Je kunt nog wel eens veel meer uitgeven dan je van plan was, of dat er binnen komt. Dit houdt in (zeker gecombineerd met je impulsieve aard) dat we financieel in de problemen kunnen komen.

Verliefd en andere heftigheden

ADHD’ers kunnen heftige emoties ervaren en ook snel verliefd worden of het gevoel hebben dat ze verliefd zijn. Verliefdheid hoeft dit niet persé te betekenen. Limerence (bijna dwangmatige fixatie, gekenmerkt door euforie bij wederkerigheid en angst of paniek bij afwijzing of onzekerheid) ligt vaak op de loer.

Die bladzijde steeds moeten lezen

Je hebt net die bladzijde gelezen. Helemaal. Maar er niks van begrepen. Dus lees je hem weer. En weer. Zonder dat er iets blijft hangen. Heel irritant!

Kastjes en laatjes staan open

Kastjes of laatjes laat je open staan. Ik heb er zelf (voor zover ik weet) geen last van, maar ik weet dat dit voor veel andere ADHD’ers zeker anders is. En een bron van ergernis voor hun huisgenoten!

Veel te vol hoofd

Je wilt zo veel doen en hebt allerlei ideeën in je hoofd. Je hoofd zit echter zo vol met van alles en nog wat dat je overweldigd raakt door je eigen gedachten en niet meer weet wat je moet starten, of waar je dan moet beginnen. Ik heb hier net een blog over geschreven!

Spullen op rare plekken

Je hebt de neiging om spullen op rare plekken neer te leggen. Dat is precies de reden dat ADHD’ers die hun sleutelbos kwijt zijn bijvoorbeeld in de koelkast, de wasmand en tussen de bank kussens kijken. Ik was zelf ooit een schoteltje kwijt met daarop een gebakje die ik echt NET gepakt had. Ik was zo ontzettend in de war en we hebben alles afgezocht. Nergens meer te vinden. Tot ik hem vond. In de bestekla! Schotel met taartje! I shit you not!

Wat doe ik hier ook alweer?

Je komt een kamer binnen, maar weet bij god niet meer wat je er moest doen. Je doet een kast open, maar weet echt niet meer wat je wilde pakken. En Google. Hoe vaak als dat ik Google open, omdat ik wat wil opzoeken, naar naar lege Google page zit te staren, omdat ik het gewoon niet meer weet. Vaak het korte termijn geheugen van een goudvis!

Body Focused Repetitive Behavior

Je kunt BFRB ontwikkeld hebben. Dit is Body Focused Repetitive Behavior en zoals de naam al aangeeft: Herhalend gedrag met een lichaamsgericht kenmerk. Bijvoorbeeld vingers tikken, duimen draaien, kauwen, je eigen haren uittrekken, pulken aan je huid, nagels bijten, wiebelen met je voeten en ga zo maar door. BFRB kan obsessief en compulsief worden, gerateerd aan verslavening door de extra (kortdurende) Dopamine die het gedrag aanmaakt.

Naar behandeld in je leven

De kans dat je in je leven bent gepest, of buitengesloten, of te maken hebt gehad met beschuldigend, onvriendelijk, bekritiserend, onvriendelijk, boosaardig gedrag (omdat je anders bent en je anders gedraagt) is groot. Dit kan grote (negatieve) effecten hebben in je latere leven en ligt ten grondslag aan RSD (Rejection Sensitive Dysphoria), waar we het eerder over hadden.

Lekkere comfortabele kleding

Je bent gek op comfortabele kleding, zonder rare ribbeltjes, labeltjes, strakke riemen, knopen, kriebelende elementen, of anderszins sensorisch ellendige onderdelen. Met sloffen of huissokken aan je voeten 😊

Dit was weer echt een gigantisch lange lijst! Heb je aanvullingen, laat alsjeblieft horen in de comments, dan neem ik ze mee in deel 3!!

Liefs, Tanja

30 Trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen (Deel 1)

30 Trekjes die alleen ADHD’ers zullen herkennen (Deel 1)

Verschillende soorten ADHD

Tegenwoordig worden er drie typen ADHD-diagnoses gegeven en benoem ik daarnaast nog twee aparte termen:

  • ADHD-i (vroeger ADD),
  • ADHD-h (vroeger ADHD) en
  • ADHD-c (combinatie van deze 2 typen).
  • AuDHD: Een aanzienlijk aantal ADHD’ers heeft ook autisme. We refereren in ‘de community’ tot deze groep als zijnde AuDHD. Helaas wordt er nog geen combi-diagnose als aparte classificatie erkend in de DSM 5 (Psychiatrisch handboek).
  • Self DX ADHD: Een Zelf-diagnose (Self DX) vind ik even valide als een professionele diagnose (Prof DX).

Officiële diagnose of niet

Wanneer ik het in deze blog over ADHD’ers heb, bedoel ik alle bovenstaande groepen.

Een officiële diagnose ‘halen’ betekent een ellenlang traject van vragenlijsten, gesprekken en psychologische tests. Die zijn vooral gebaseerd op waarneembaar gedrag dat door de ‘normale wereld’ als storend wordt ervaren (vandaar het woord stoornis of disorder). In deze blog ga ik daar niet verder op in, dat is voor een andere keer 😉 Ik ben wel weer voor een professionele diagnose (snap je het nog? Nee? Ik leg het nog wel een keertje uit).

Bijzondere eigenschappen van ADHD’ers

Wat ik wel ga doen is een lijst maken van alle bijzondere trekjes van ADHD’ers die je mogelijkerwijs herkent als je valt onder een van de bovengenoemde groepen met dit neurotype. De lijst zal herkenbaar en misschien zelfs grappig zijn. Buckle-up buster!

Tanden poetsen

Tanden poetsen is een noodzakelijk kwaad en je bent al blij als je er aan denkt! Tijdens het tanden poetsen herinner je je plotseling dat de afwas nog moet worden ingeruimd, de wc rol moet worden vervangen, de katten eten nodig hebben en zie je opeens dat de lege verpakkingen in de badkamer ook nog moeten worden weggegooid. Met andere woorden: met de tandenborstel in je mondhoek, ben je erg druk met vanalles.

Drie drankjes

Je hebt bijna altijd drie vaste glazen en bekers staan voor jouw drankjes. Je hebt bijvoorbeeld een eigen glas voor cola, dezelfde mok voor thee en dat ene kopje voor jouw espresso. Het toffe trio!

Ondertiteling aan

Ondertiteling staat altijd aan als je wat kijkt. YouTube, TV, streaming, eigen taal, andere taal, het maakt niet uit, ondertiteling moet aan anders snap je geen reet van wat je kijkt.

TV kijken

Kijken doe je alleen niet. Je luistert vaak, omdat je ondertussen op je telefoon zit in Imdb-rabbit holes, spelletjes speelt of door je socials scrolt. Met een half oog op dat wat je kijkt. Met ondertiteling 😉

Instructies

Je haat het lezen en volgen van instructies. Nieuwe wasmachine, telefoon, of andere gadget, mensen die je uitleggen wat en hoe je iets moet doen…het gaat ene oor in en andere oor uit.

School-drama

School is een drama. Je bent slim, maar ondanks dat ben je bijna zeker weten blijven zitten, naar een lager niveau gegaan, of veranderd van school.

Van de hak op de tak

Een gesprek met jou gaat van de hak op de tak. Het ene onderwerp leidt naar het andere onderwerp en gesprekken voeren met mensen buiten jouw neurotype is dan ook vaak niet eenvoudig. Als praten probleemloos gaat met een ander mens, kun je er vergif op innemen dat die ander ook ADHD heeft!

Waar is mijn…?

Je vergeet onmiddellijk waar je iets gelaten hebt.

Hun shit

Mensen vragen echter aan JOU waar ze iets gelaten hebben, want HUN SHIT weet je wel altijd direct te liggen!

Rare opbergplekjes

Ook laat je objecten vaak liggen waar ze liggen, hoe gek de plek ook. Dat haarbandje achter het kussen van de bank ligt daar goed. Je weet altijd dat daar een haarbandje ligt. Pas als je het haarbandje besluit op te ruimen, dan is het kwijt om nooit meet op te duiken.

Achtergrondgeluiden

Concentreren kun je vaak beter met achtergrondgeluiden. Studeren in de kroeg? Yep! Of koptelefoon op? Geen probleem! Maar als je ergens naar toe rijdt en je kunt de weg niet vinden? Dan moet gelijk ALLES uit om je te kunnen concentreren 😊

Liedje op repeat

Over geluid gesproken: je hebt een liedje of een aantal voor ongeveer twee weken op repeat staan. Dat is fijn en veilig en na ongeveer twee weken geeft dat jou een zekere mate van Dopamine. Als die op is, moet er een andere playlist komen.

Caffeïne

Je drinkt te veel koffie en/ of cola (zero) of heb dit lang gedaan en met veel moeite gestopt.

Nicotine

Je rookt of hebt dit gedaan en ook hier ben je met veel moeite mee gestopt. Als je bent gaan vapen is het ook weer een drama om hier mee te stoppen.

Alcohol

Alcohol zou ook problematisch voor je kunnen zijn, omdat je het gebruikt om rust in je kop te krijgen en sociale situaties beter te handelen.

Verslavingsgevoelig

Sowieso ben je erg verslavingsgevoelig. Drank, drugs, roken, seks, gokken, eten, shoppen, als je je Dopamine-niveau maar omhoog kan krijgen.

Enthousiaste prater

Als je enthousiast bent blijf je praten. Ben je heel enthousiast praat je met je handen. En als je stuitert van enthousiasme dan praat je met je hele lichaam.

Iets begrijpen

Je kunt alleen iets begrijpen als je het uitprobeert, of er over praat.

En iets leren…

En iets je eigen maken (leren) kun je alleen door fouten te maken (en daarvan te leren)

Flow of Paralysis

Of je zit in flow en hyperfocus en vergeet te eten en drinken, of je zit in ADHD-paralysis en vreet de hele dag door, terwijl je series binged. (Lees hier mijn blog)

Kauwen

Kauwen doe je graag op pennen, potloden, je nagels, zoethout, kauwgom, eten, wat dan ook. Dit noemen we ook wel een orale stim (Self stimulating behaviour).

Luisteren

Je kunt beter luisteren naar wat er gezegd wordt als je ondertussen iets anders doet, zoals tekenen.

Nieuwe hobby!

Je kunt helemaal obsessed raken van je nieuwe hobby en dan alles kopen wat je moet kopen om deze hobby een daverend succes te maken.

Kortdurend

Na twee weken heb je er meestal weer genoeg van.

Van je hobby je werk

Ondertussen heb je jezelf ingelezen, bekwaamd en al een bedrijfsplan geschreven in je hoofd hoe je deze nieuwe hobby om gaat zetten in een succesvolle onderneming.

Onafgemaakte projecten

Je hebt tig onafgemaakt projecten liggen

Sparen en/of hoarden

Je hebt veel dingen (op)gespaard in je leven, of doet dat nu nog. Van aanstekers, tot buttons, van pinguïns tot mokken. Maar ook het opsparen van spullen en lastig kunnen loslaten kan problematisch zijn. Tot op het punt dat het overweldigend wordt en je op het randje collector-hoarder zit.

Gevoel dat je stuk bent

Je loopt je hele leven rond met het gevoel dat je stuk bent, dat er iets mis met je is wat je niet kunt fixen. (Mijn verhaal hierover)

Warm-koud

Je slaapt ’s nachts met een ventilator of met 4 dekens. Met andere woorden: je hebt het of erg warm, of erg koud!

Deadlines

Je hebt deadlines nodig bij het doen van opdrachten of projecten en vervolgens doe je dingen ook echt op het laatste moment.

 

Lieve mede-ADHD’ers….wat mis ik nog in deze lijst? Ik ben inmiddels aan deel 2 begonnen, maar heb nog wat hulp nodig 😉

Liefs, Tanja

ADHD: Een Brein zonder Dimmer (Over Paralysis en Flow)

ADHD: Een Brein zonder Dimmer (Over Paralysis en Flow)

ADHD: Een Brein zonder Dimmer

(Over Paralysis en Flow)

De foto’s

Ik heb dit artikel al geschreven. Hij is af. Ik moest nu de foto voor de blog verzinnen en ik vind dit best een lastige. Om te delen bedoel ik. Want er over schrijven, de ADHD Paralysis is één, een foto erbij zoeken is dan weer een heel ander ding. Niet die leuke foto van de vrolijke Tannie voor een zelf-geschilderd kunstwerk. Nee da’s een makkie. Die is leuk. De leuke Tannie. Maar er is een keerzijde aan mij die ik niet deel. Omdat ik daar zelf niet mee geconfronteerd wil worden, maar die er wel is (geweest). De andere kant van mij. Anxiety, depressie, paralysis, burnout. Overleven in een wereld die niet voor mij gemaakt lijkt te zijn. Alleen mijn inner circle kent deze. En in 2024 maakte ik deze selfie (zwart wit) op de donkerste bodem van mijn zijn. Ik wist niet waarom, maar ik moest toen mijn intens gevoel van machteloosheid, moedeloosheid en teleurstelling in mezelf vast leggen. En nu deel ik die met de wereld. Fokking hell. Dus dat. Even als intro. En door naar 2025:

Productief in de Flow anno 2025

Rond acht uur ’s ochtends begin ik meestal met webdesignen, leren, ideeën bedenken en creëren. Deze week heb ik een flinke blog de deur uitgedaan, twee mock-landing pages ontworpen én ontwikkeld, en me tijdens het proces veel nieuwe webdesigntechnieken eigen gemaakt. Vandaag is alweer donderdag en gisteravond laat heb ik de eerste outlines gemaakt voor de derde landing page van deze week. Met deze productiviteit doe ik meer in drie dagen dan ik eerder deed in een jaar. Of zelfs in tien jaar.

Ik heb ADHD. Hoe kan ik zo productief zijn? Ineens?

Ik heb het eerder meegemaakt, die flow en hyperfocus. Er is op deze aarde niets dat meer belonend is dan dat. Better than sex, I swear! Hyperfocus en flow zijn voor een ADHD’er zo intens fantastisch, dat het bijna onmogelijk is om het in woorden te vangen. Alles valt op zijn plek; het voelt alsof je leeft in je ultieme potentie.

De Andere Kant: Mijn Lange ADHD Paralysis

Maar er is ook een keerzijde. Een hele donkere. En dat is paralysis. Volledig bevroren zijn in je doen en laten, gevangen in een onzichtbare muur die je niet kunt doorbreken. Het gaat gewoon niet. Niet vooruit, niet achteruit. Stilstand.

Ik zeg wel eens gekscherend: “Ik ben geboren zonder dimmer. Ik heb alleen een aan- en uitknopje.” Waar neurotypische mensen gewoon dóen, schakel ik als ADHD’er alleen tussen de uitersten van het spectrum. Alles of niets. Ik rook 40 sigaretten per dag, drink tien flessen wijn per week en eet een koe op… óf ik ben een geheelonthoudende, niet-rokende veganist (waarbij ik nadrukkelijk wil vermelden dat ik al 13 jaar geen dieren meer eet, omdat ik het moreel niet ok vind).

ADHD-Paralysis

Mijn vingers rusten op het toetsenbord, maar ik vind de woorden niet. Tranen prikken achter mijn ogen als ik terugdenk aan de eindeloze fases van inactiviteit, depressie, anxiety in mijn leven. Want ADHD-paralysis is niet zomaar even geen zin hebben. Het is geen uitstelgedrag of een ‘lui’ momentje. Het is alsof een gigantische zwaartekracht je op de bank duwt, volledig verlamd.

Verlamd op de bank, onder een deken, series bingen. En niet op de prettige manier waarbij je op een zondagmiddag lekker met een kop thee en je kat op schoot een paar afleveringen kijkt. Nee… ik bedoel dag in, dag uit, elke wakkere minuut gevangen in dat nietsdoen. Zelfs rechtop staan lijkt een onmogelijke opgave. Deze uitputtende, verlammende staat van zijn is geen onschuldige fase – het is slopend, geestelijk én lichamelijk.

Waarom Paralysis zo Lang Kan Aanhouden

ADHD’ers kunnen zich zo schuldig en minderwaardig voelen als ze niet van de bank kunnen komen. Maar deze ADHD-paralysis is geen karakterfout, of  kwestie van gebrek aan wilskracht. Het is een neurologisch fenomeen dat voortkomt uit een onbalans in het brein. De twee belangrijkste factoren zijn dopamine en norepinefrine, neurotransmitters die cruciaal zijn voor motivatie, focus en het vermogen om te handelen.

De neurologie erachter

Dopaminetekort

ADHD’ers hebben een lager basale dopamine-activiteit in de prefrontale cortex, het hersengebied aan de voorkant van ons brein, dat verantwoordelijk is voor plannen, beslissen en organiseren. Dit betekent dat taken die niet direct belonend zijn, simpelweg niet genoeg ‘brandstof’ geven om het brein te activeren. Zelfs de simpele gedachte om een taak te starten kan super overweldigend zijn, puur omdat de beloning nog niet ervaren wordt.

Overweldiging en Burnout

Het ontbreken van een ‘dimmer’ betekent dat ADHD’ers schakelen tussen aan en uit. Na een periode van hyperfocus (met intense dopaminepieken) kan het brein volledig uitgeput raken. Dit leidt tot een fase waarin paralysis als een natuurlijke reset fungeert. Een grote maar hierbij is dat het veel te lang kan aanhouden. Dit resulteert dan in een vicieuze cirkel van stress en extreme vermoeidheid.

Stress en Cortisol

Want ADHD-Paralysis wordt een langdurige en chronische kwestie door de aanhoudende stress die het genereert. Een ADHD-brein staat namelijk nooit UIT. Er is altijd dat sluimerende gevoel van iets willen doen, iets moeten doen. Omdat je weet dat je zoveel KAN. Inactiviteit is dan simpelweg het verdoen van je eigen talenten en capaciteiten. Maar…Wanneer je je bewust bent van alle dingen die je zou moeten doen, stijgen de cortisolniveaus in je lichaam. Dit beïnvloedt de executieve functies in de prefrontale cortex nog verder, waardoor zelfs de simpelste handeling onmogelijk lijkt.

De Impact van ADHD-Paralysis

Het actieve (zichzelf naar beneden pratende) brein van de ADHD’er zorgt er echter voor dat stresslevels en cortisol, maar blijven oplopen. Dit kan resulteren in burnout/ bijnieruitputting (de bijnieren produceren cortisol) en (extreme vormen van) chronische vermoeidheid. I’ve been there, got the T-shirt en hell is er vast niks bij.

De effecten van langdurige paralysis zijn zodoende diepgaand en kunnen leiden tot gevoelens van schuld, schaamte, depressie en een blijvend gevoel van totale machteloosheid. Het is een uitputtende staat waarin je vaak harder voor jezelf wordt, terwijl je eigenlijk begrip en zelfzorg nodig hebt.

Inzicht

ADHD is een spel van uitersten op elk denkbaar vlak. Maar door inzicht in de neurologische mechanismen te krijgen, kunnen we misschien meer begrip ontwikkelen voor onszelf en leren hoe we ons brein beter kunnen ondersteunen. Want we zijn niet lui…. Ons brein werkt simpelweg op een andere manier. En dat maakt ons uniek.

Mijn tips:

Ergens voelt het raar om tips te geven. Ik heb namelijk de hele cyclus van ADHD-verlamming helemaal doorgemaakt tot het absolute uiterste, waarbij ik mezelf zo over de afgrond heb gewerkt dat ik een chronische stress-immuniteits-stoornis er aan heb overgehouden. Praktisch gezien betekent dit voor mij dat ik heel veel dingen moet doen èn moet laten, om te kunnen functioneren. Ik zeg niet dat dit voor jou ook geldt: maar voor mij werkt het. Ik vermeld alleen de belangrijkste.

Junkfood

Dit is een zeer uitgebreide term die vatbaar is voor velerlei interpretaties. Wat is junkfood? Gefrituurd eten, een kroket uit de muur of een diepvriespizza? Of alles wat tot op zekere hoogte bewerkt is? Ik persoonlijk heb gemerkt dat ik het best functioneer op ‘whole foods’ die ik zelf klaar maak. Maar volg hierin vooral jouw eigen proces, ritme en gevoel en let goed op wat je lichaam je vertelt. Weet dat ADHD’ers extreem verslavingsgevoelig zijn. Dus zeker ook voor ‘slecht eten’. Ik in ieder geval wel. Zie ook hieronder.

Suiker/ koolhydraten

15 Jaar geleden kwam ik er al achter dat ik mijne extreme PMS wat in toom kon houden door in de week voor mijn menstruatie geen brood en suiker te eten. Het schommelen van mijn bloedsuiker maakt dat ik enorme stemmingswisselingen kreeg. Ik merkte later dat als ik helemaal geen suiker of koolhydraten (koolhydraten zitten o.a. in brood, pasta, rijst, aardappelen, maïs, snoep, chocola, koekjes en in zoet of gedroogd fruit) at, ik veel meer in balans ben en blijf. Ik krijg wel koolhydraten binnen, maar dan bijvoorbeeld via rauwe cacao, pinda’s, noten en wat niet zoet fruit, zoals tomaat, paprika, courgette en aubergine (in bijna alles zit wel wat koolhydraten, maar ik hou het onder de 50 gram per dag).

Belangrijk: Ik ben extreem suiker-verslaafd (brood, koekjes, pizza, chips, croissantjes, alles met chocola) en hiervan afkomen was moeilijker dan stoppen met roken of drinken!! Onderschat dit niet. Ik ga er nog een blog over schrijven!

Koffie en cola

En geloof me…. Voor een ADHD’er is dit echt EEN GROOT DING!!! Wij ADHD’ers houden hiervan, want het geeft een onmiddellijke Dopamine-boost. Maar misschien omdat ik ook Autisme heb en Anxiety, word ik er verschrikkelijk onrustig van. De langere termijn nadelen zijn groter dan de korte termijn voordelen voor mij. Heeeeeel af en toe drink ik een kop koffie of een colaatje en weet dan dat ik daar de rest van de dag last van heb. (Maar Oh zo lekkerrrrr!! Mjammie…)

Lichaamsbeweging en contact met de natuur

Wat ik wel doe is veel bewegen. Dansen, wandelen, zwemmen en soms een fitness workout. Maar tijdens mijn ADHD-paralysis/ burnout die vele jaren duurde, kon ik niet van de bank afkomen en bewoog ik niet. Het lukte niet. Ik had geen grammetje Dopamine of energie in mijn lijf meer over.

Hoe je vanuit zo’n situatie in beweging komt is door EXTREEM. KLEINE. STAPJES. VOORUIT te doen. Hele kleine babysteps. Echt… trust me. Geen grote dromen, geen grote plannen of doelen, nee gewoon kleine, schattige haalbare doeltjes om mee te starten. Naar de keuken en terug tien keer per dag. Op de bank wat armspieroefeningen doen. De tuin in, 5 minuten in de ochtendzon, rondje steeg naar de straat en weer terug. Dan 1000 stappen per dag en langzaam opbouwen. 1 Minuut bewegen op je favoriete nummer. Dat wordt na een paar weken misschien 5 minuten dansen. Heel klein beginnen is hier echt het dringende advies. Maar blijf consistent elke dag doen en opbouwen. Ik schreef er een blog over (hoe ik van deze ADHD-paralysis naar 4 miljoen stappen in een jaar ging).

Medicatie

Ik wil hier eerlijk over zijn, omdat ik weet dat medicatie een gevoelig onderwerp is. Ik heb jarenlang geprobeerd zonder medicatie te functioneren. En ja, ik heb het een en ander bereikt zonder. Maar mijn overactieve brein had uiteindelijk zoveel schade opgelopen door stress en anxiety, dat ik het niet meer alleen aankon.

Methylfenidaat (Ritalin) heeft voor mij het verschil gemaakt. Het brengt rust in mijn hoofd. Geen constante piekergedachten, geen onrust, maar eindelijk helderheid. Het helpt me om te focussen en projecten af te maken. Ook helpt het me om weer sociaal actief te zijn, vriendschappen te (durven) onderhouden en ik ben zelfs alweer een beetje aan het daten 😉)

Ik begrijp het als je huiverig bent voor medicatie – dat was ik ook. En misschien werkt het niet voor iedereen. Maar voor mij is het een tool waarmee ik eindelijk mezelf een beetje ‘normaal’ kan voelen. En dat is onbetaalbaar.

Moraal van het verhaal?

Deze tips werken voor mij. Misschien ook voor jou, misschien niet. Maar wat ik vooral wil meegeven, is dat we begrip mogen hebben voor onszelf. ADHD-paralysis is geen luiheid of zwakte. Het is een neurologisch fenomeen. En met de juiste aanpak, hoe klein ook, kunnen we langzaam uit die verlamming klimmen en gaan LEVEN in plaats van OVERLEVEN, want dat hebben we lang genoeg gedaan (en hebben we ook geperfectioneerd inmiddels).

En wat ik ook belangrijk vind om te zeggen dat ik met deze blog geen hoera-verhaal wil afsteken. Zo van: Doe effe wat ik doe en POEF-weg zijn al je zorgen. Want zo werkt het helaas niet. Was het maar zo’n feest. Maar het is te doen. Babysteps….Echt… ❤️

Deel jouw ervaringsverhaal met ADHD flow en paralysis-burnout alsjeblieft hieronder, mag ook anoniem (dan voel ik me ook niet zo alleen 😊 )….

Liefs, Tanja xxx

 

 

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Al zolang ik me kan herinneren, zie ik kleuren bij letters, cijfers, dagen van de week en maanden. Dit is niet iets dat ik heb aangeleerd of bewust heb bedacht; het is gewoon hoe mijn brein werkt en ik weet niet beter dan dat het er is en altijd is geweest. Voor mij is het volkomen normaal dat woensdag groen is, net als het cijfer 3. Deze ervaringen vallen onder de noemer synesthesie, een neurologisch fenomeen waarbij zintuiglijke ervaringen met elkaar vervlochten raken.

 

Wat is synesthesie precies?

Synesthesie betekent dat het ene zintuig automatisch een ervaring in een ander zintuig oproept. Voor sommigen betekent dit dat ze muziek in kleuren zien, of dat muziek wordt omgevormd in allerlei patronen en kleuren, terwijl anderen smaken proeven bij het horen van bepaalde woorden. In mijn geval ervaar ik onder andere cijfers, letters en woorden als kleuren, wat me helpt bij allerlei dagelijkse activiteiten.

Ik gebruik mijn synesthesie bijvoorbeeld bij hoofdrekenen. Hoewel ik niet bewust optel of aftrek, “zie” ik kleurblokken in mijn brein die zich opstapelen als een soort Tetris-spel. Deze blokken vormen een kleurtoren en die toren vertelt me de uitkomst. Het gebeurt denk ik allemaal in mijn rechterhersenhelft, waar taal en logica geen rol spelen. Ik kan door een winkel lopen, zoals Ikea, en zonder bewust de prijzen op te tellen weten dat het totaalbedrag bijvoorbeeld 310 euro is. Deze “kleurcodes” die mijn brein maakt, zijn onveranderlijk en geven me een gevoel van zekerheid die ik niet anders kan verklaren.

Kleurrijk en creatief

Ik word soms een creatief en kleurrijk persoon genoemd. En kleur is (misschien ook wel vanwege mijn synesthesie) mijn houvast. Als autist vind ik onder de mensen zijn altijd spannend en kleur geeft mij dan rust en houvast. Zo zul je mij altijd gekleed zien met matchende kleuren. Als ik gifgroene enkellaarsjes aan heb, kun je er zeker van zijn dat ik een bijpassende armband of sjaal draag. Dolblij word ik van mensen die ook color-coordinated zijn. Wil je mij blij maken? Draag paarse oogschaduw bij je paarse shirt 😉. Mensen (vrienden en collega’s bijvoorbeeld) deel ik voor mijn eigen gemoedsrust en ontspanning het liefste in in kleurcodes. Gezichten herken ik niet goed en namen onthoud ik niet, maar als ik je geboortedatum, leeftijd, lengte, gewicht en de leeftijden van je naasten weet, dan ontstaat er een voor mij heel geruststellende ‘persoonlijke kleurcode’. Ik heb inmiddels geleerd dat ik niet naar persoonlijke details moet vragen en als ik dat al doe dan doe ik dat ongemerkt, tussen neus en lippen en de details sla ik op.

De link met autisme en hoogbegaafdheid

Synesthesie is zeldzaam maar niet uitzonderlijk. Schattingen over de prevalentie lopen uiteen van 1 op de 2.000 tot 4% van de bevolking. De variatie hangt af van hoe breed het fenomeen wordt gedefinieerd.

Synesthesie komt wel veel vaker voor bij mensen met autisme en hoogbegaafdheid. Het is alsof deze neurotypes een extra dimensie aan waarneming hebben, wat vaak gepaard gaat met een verhoogde gevoeligheid voor details en patronen. En ze kunnen vaak extra verbindingen in hun hersenen behouden. Dit kan bijdragen aan hun vermogen om patronen te herkennen en complexe problemen creatief op te lossen. Synesthesie kan informatieverwerking intuïtiever maken, wat een voordeel biedt bij abstract denken en artistieke expressie.

Superpower

Voor mij voelt het als een soort superkracht (waarvan ik niet wist dat ik die had) die me helpt informatie te ordenen en beter te begrijpen. Het verklaart ook waarom veel synestheten creatief zijn; hun unieke manier van waarnemen opent de deur naar innovatieve en artistieke uitingen. Als jongerencoach had ik enorm creatieve en muzikale synesthetische jongeren onder mijn hoede, waar ik dit fenomeen ook bij gezien heb.

Waarom ontstaat synesthesie?

De precieze oorzaak van synesthesie is nog niet volledig begrepen, maar onderzoekers vermoeden dat het te maken heeft met extra verbindingen tussen verschillende hersengebieden. Bij de meeste mensen worden deze verbindingen tijdens de ontwikkeling “gesnoeid”, maar bij synestheten blijven ze intact. Dit leidt tot een rijkere, meer complexe manier van waarnemen, waarin de zintuigen voortdurend met elkaar in gesprek lijken te zijn.

Wetenschappelijk onderzoek

Er is (toevallig Nederlands) onderzoek dat aantoont dat mensen met synesthesie meer en sterkere verbindingen hebben tussen verschillende hersengebieden. Een studie uitgevoerd door psychologen Romke Rouw en Steven Scholte van de Universiteit van Amsterdam gebruikte diffusion tensor imaging (DTI) om de witte-stofbanen in de hersenen te onderzoeken. Zij ontdekten dat synestheten inderdaad meer verbindingen hebben tussen hersengebieden, wat suggereert dat hun hersenen anatomisch anders zijn dan die van niet-synestheten.

Daarnaast heeft neurowetenschapper Tessa van Leeuwen van de Radboud Universiteit onderzoek gedaan naar synesthesie. Zij ontdekte dat bij mensen met synesthesie de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor verschillende zintuiglijke waarnemingen sterker met elkaar verbonden zijn. Dit verklaart waarom een stimulus in het ene zintuig automatisch een ervaring in een ander zintuig oproept.

Deze bevindingen ondersteunen het idee dat de unieke ervaringen van synestheten voortkomen uit een verhoogde connectiviteit en activiteit tussen specifieke hersengebieden.

De voordelen van synesthesie

Synesthesie biedt praktische voordelen. Het helpt me niet alleen om dingen beter te onthouden, zoals telefoonnummers en geboortedata, maar het maakt ook dat ik vaak intuïtief dingen “weet”. Dit voelt soms als een onverklaarbare zekerheid, maar voor mij is het logisch omdat mijn kleurcodes nooit veranderen. Het maakt mijn wereld kleurrijker, levendiger en, in veel opzichten, eenvoudiger.

Synesthesie is een prachtige herinnering aan hoe divers en uniek het menselijke brein kan zijn. Voor mij is het niet alleen een neurologische eigenschap, maar ook een integraal onderdeel van wie ik ben en hoe ik de wereld ervaar: Als kleurrijke typetje met veel creativiteit, een druk brein en veel fantasie!

 

Ik zou het ontzettend op prijs stellen als je hieronder jouw ervaring(en) zou willen delen met autisme, ADHD, hoogbegaafdheid in combinatie met Synesthesie. Welke vorm jij ook hebt, alle reactie is welkom!

En ook ben je welkom om deze informatie of de afbeelding te delen met bronvermelding.

Liefs, Tanja ❤️

 

Winterdip? Mijn Eerlijke Tips Zonder Poppenkast

Winterdip? Mijn Eerlijke Tips Zonder Poppenkast

Elk jaar, als de dagen korter en donkerder worden, merk ik dat mijn humeur mee de diepte in duikt. En hoewel ik best wat trucjes ken om mezelf er weer uit te trekken, ben ik geen alwetend orakel dat alles heeft opgelost door een magische routine. Ik wil je dus niet overladen met zweverige adviezen of ‘happy vibes 365 dagen per jaar’-bullshit. Want eerlijk? Die poppenkast bestaat niet.

Wat ik wél wil doen, is met je delen wat voor mij écht werkt. Geen beloftes, maar lessen die ik in meer dan vijftig jaar door schade en schande heb geleerd. Dingen die me helpen op momenten dat ik voel: “Oh nee, de somberheid komt weer uit haar winterslaap…”

Geen Suiker of Witmeel: Mijn Eerste Hulp bij Somberheid

Het maakt niet uit of het hartje zomer is of de zwarte maandag in januari. Als ik een goede week flink brood, pasta, pizza en koekjes eet, dan gaat het mis: ik word moe, somber en zwel op als een ballon (Hallo hangende oogleden en onderkin).

Mijn gouden tip: probeer eens een 14 dagen no flour, no sugar challenge. Geen witmeel, geen suiker. Denk aan havermout, fruit, noten en zaden. Als je na twee weken geen verschil merkt, eet ik mijn schoen op. Serieus. Met jou erbij als getuige!

Wil je meer weten over voeding en mijn ervaring met natuurlijke energieboosters? Check dan zeker mijn raw food-pagina!

Beweging: Niet Moeilijker Maken dan Nodig

Je hoeft echt niet te trainen voor een marathon of elke dag meteen in de sportschool te zweten. Maar een blokje om? Dat kan echt een wereld van verschil maken. Een paar minuten frisse lucht geeft je brein en lijf een mini-reset. En het mooie is: als je eenmaal begint, wordt dat blokje misschien een straatje verder, en voor je het weet ben je ineens een wandelpro! 😉

Benieuwd hoe ik consistent 10.000 stappen per dag haal, zelfs als ik geen zin heb? Lees mijn blog over wandelen!

Aarden: Contact Maken met de Aarde

Voor mij is dit echt een lifesaver, dat contact met de natuur. En nee, je hoeft echt niet  door grote, mooie bossen, florerende parken of glooiende duinen te struinen (is ook fijn!!). Ga gewoon even op de grond zitten. Handen in het gras, voeten in de klei. Even voelen dat je verbonden bent. Het is niet ingewikkeld en kost niets, behalve een beetje tijd.

Dit simpele contact met de aarde werkt wonderen. Ik ga er binnenkort een hele blog aan wijden, maar neem van mij aan: probeer het eens. Het is simpeler dan je denkt.

Wees Lief voor Jezelf (Ja, Ook op Rotdagen)

Dit klinkt misschien cliché, maar het is belangrijk: wees mild voor jezelf. Perfectie bestaat niet. Niemand staat nonstop gelukkig te huppelen, hoe Instagram-perfect het soms misschien ook lijkt.

Weet dat het oké is om je soms niet geweldig te voelen. En weet ook: this too shall pass. (Serieus…. Ik laat die quote nog eens tatoeëren) 😊

Lief zijn voor jezelf kan betekenen dat je toegeeft aan wat jij nodig hebt. Is dat een kop thee met een dekentje en je huisdier op schoot? Prima. Een goede serie om even nergens aan te denken? Doen!

Conclusie: Kleine Stapjes, Groot Verschil

Wil je kijken of je iets kan veranderen aan die winterdip? Laat dan witmeel en suiker eens twee weken staan. Trek elke dag je schoenen aan, al is het maar voor vijf minuten buiten. Ga even zitten en voel het gras. Het is echt niet ingewikkeld. Kleine stapjes kunnen een groot verschil maken.

En als je mijn tips uitprobeert, laat me hieronder dan weten hoe het met je gaat! Ik ben ontzettend benieuwd naar jouw ervaringen.

Liefs, Tanja

× Hoe kan ik je helpen?