06-31069157 info@tanjao.nl
Van Blue Monday tot Play Monday

Van Blue Monday tot Play Monday

Winterdip in aantocht

In november begint de ellende, ik schreef er al eerder over. De dagen worden korter, de temperatuur lager en mijn angsten spelen op. Uit ervaring weet ik dat ik de herfst (mooie, veelkleurige natuur en fijne wandelingen) en de feestdagen (gezelligheid, lichtjes en die feestdagen-vibe) prima doorkom. Maar januari en februari….die vrees ik echt.

Blue Monday

En ik weet…met mij vele anderen. En om de ellende nog maar eens even te vergroten: Vandaag is het Blue Monday. De tweede, soms derde maandag van januari schijnt de meest depressieve dag te zijn van het jaar. Een Britse Psycholoog heeft dat in twintig jaar geleden, in 2005, berekend.

De wetenschap en controverse erachter

Die blijkt wat controversiëler en minder eenvoudig te beschrijven in een blogje dan ik had gehoopt. Laten we beginnen bij de Britse Psycholoog Cliff Arnall, de bedenker van de theorie. Op het moment dat hij de meest deprimerende Dag van het Jaar bedacht was hij werkzaam bij de Universiteit van Cardiff. Hij ontwikkelde onderstaande formule:

 

De formule

deze formule worden verschillende factoren gecombineerd die de derde maandag van januari tot Blue Monday zouden maken. Het is de perfecte storm van omstandigheden die bijdragen aan een gevoel van somberheid, treurigheid en weemoed. De formule, die er op misschien complex uitziet, combineert variabelen zoals het weer (W), dat in januari vaak somber en donker is, en de tijd (T) die sinds Kerstmis is verstreken, waardoor het contrast met de feestdagen extra voelbaar wordt. Financiële stress speelt ook een grote rol, omdat veel mensen in januari te maken hebben met hogere schulden (D) en een laag banksaldo (d) na de dure feestmaand december. Daarnaast komt het besef dat goede voornemens (Q) alweer zijn mislukt bij velen, wat leidt tot teleurstelling en frustratie. Dit alles zorgt ervoor dat de motivatie (M) laag is, terwijl er toch een sterk gevoel bestaat dat er iets in het leven moet veranderen. Deze combinatie van factoren, samen met het gebrek aan actie (N_a), creëert volgens Arnall een perfecte mix voor een melancholische dag.

Waar ligt de focus?

De wetenschappelijke gemeenschap was en is echter altijd bijzonder sceptisch over deze formule gebleven en ziet het als pseudowetenschap. Daar kwam nog bij dat onder andere reisbureaus de formule begonnen te claimen voor commerciële doeleinden (wat we kennen van andere dagen zoals Valentijn en Moederdag). Zo werd de formule van de Britse Psycholoog gereduceerd tot nepwetenschappelijk en commercieel bedachte onzin.

Intentie

Psycholoog Arnall is echter altijd bij zijn idee gebleven. Hij benadrukte dat het nooit zijn intentie was om januari deprimerender te maken, maar eerder om mensen aan te moedigen actie te ondernemen en de dag te gebruiken als een moment van reflectie en verandering. De intentie van Arnall was dus heel positief. Om deze somberste dag JUIST te gebruiken als springplank naar meer blijdschap.

Wat ik zie gebeuren is dat er een goede intentie om de wereld een beetje mooier te maken, wordt gehijacked door het idee te reframen. De focus hoort namelijk helemaal niet te liggen op Blue Monday. Dit is een gekidnapte versie van de oorspronkelijke intentie van Arnall. Ik zou dus willen voorstellen om de derde maandag van januari om te dopen tot Playful Monday! Waarom? Dat leg ik je graag uit aan de hand van bovenstaande foto van de blauwe stoel.

Depressieve zondag in november

Precies op zo’n dag die ik beschrijf aan het begin van dit blog, bekroop me het gevoel van duisternis, eenzaamheid en weemoed. Ik bedacht dat ik -om mezelf wat op te vrolijken- iets speels ging bedenken voor deze dag. Ik had allerlei gekleurde miniatuur poppetjes bewaard die ik ooit bij een of andere Vomar-actie had gekregen en die nu lagen te verstoffen op zolder. Ik haalde ze tevoorschijn en vertelde ze dat we vandaag op avontuur zouden gaan en ik ze in de spotlights zou zetten. Als ze stemmetjes hadden gehad, hadden ze vast gejuicht!

Fotoshoot

Zo gezegd zo gedaan. We togen naar een verlaten en druilerig uitziend Hembrugterrein in Zaandam, een oud fabrieksterrein in mijn geboortestad, waar in de zomer vaak feesten en festivals worden gegeven. Op deze grijze novemberzondag deed het terrein echter aan als Liminal space, zo’n ruimte waarvan je weet dat er vaak veel mensen zijn geweest, maar nu is het volledig Godsverlaten en eenzaam. Ik wilde vandaag de schoonheid vinden op deze plek, samen met de gekleurde poppetjes. Alle poppetjes werden op de gevoelige plaat gezet op de meest uiteenlopende plekken. Ik ben hobby-fotograaf en echt… ‘we’ hadden de tijd van ons leven. Ik heb zulke mooie foto’s gemaakt en zo’n lol gehad die dag.

Van Blue naar Play

En hier zit misschien ook wel de moraal van mijn verhaal. Dat we zijn vergeten hoe we moeten spelen. Was mijn fotoshoot nuttig? I don’t know! Heb ik geld gegenereerd? Nee! Faam? Ook niet. Erkenning? Nou… een autist die op een verlaten zondag gekleurde poppetjes gaat fotograferen, ik weet niet maar het lijkt me niet heel erg hip. Waarom deed ik het dan? Voor de LOL! Ik doe heel vaak dingen gewoon voor de lol en eigenlijk steeds meer. Zoals mijn oudste zoon van het weekend zei: “De dansende danser die wordt de dans”. Er is geen verschil meer tussen het doen en het gedane. In in dit bovenstaande voorbeeld tussen het spel en de speler.

Wat ik wil zeggen is: laten we het spelen weer terug brengen…

Bouw, maak, creëer ik deze website voor het geld? Voor beroemdheid, erkenning of nieuwe leads? Nee, nee, nee. Voor de lol. Ik ga op deze maandagochtend blakend van blijdschap achter mijn laptop zitten om 7.45 uur, nadat ik gisteravond om 23.45 in slaap viel met het idee voor dit artikel in mijn hoofd. Volledig in de flow. Schrijf ik dit omdat het moet, omdat iemand me dwingt of omdat ik vind dat ik het moet doen? Nee! Ik heb er gewoon zin an en plezier in. Spelen met woorden.

Gele Badeendjes

En van het weekend heb ik lopen spelen met gele badeendjes (die ik als easter eggs heb verstopt op mijn website). Het is gewoon fun joh. Is er een website-politie die zegt dat ik geen random gele-badeendjes-easter-eggs overal mag neerplempen? Nee! Schatjes…. Er is geen politie. Er is niemand die op je let. Het interesseert niemand een f*ck! Speel, lach en bewonder op deze Blue Monday. Laten we er een Playful Monday maken. In de kleur van mijn gele clickable badeendje: Yellow Monday! De Kleur van de zon, de zomer, vreugde en spelen!

Moraal van het verhaal

Wat brengt jou vreugde? Nu? Een kop thee? Een geel badeendje? Kaarsje aansteken, je kat knuffelen, latte machiatto maken voor je collega, bonbon erbij? Rondje met je hond lopen, die mooie rode lippenstift opdoen die je eigenlijk voor een uitje bewaart? Gewoon nu doen. Niet wachten. Je leeft nu. Nu! Speel! Ga je nagels paars lakken. Of die van je collega. Who cares!? Have some fun!!!

Veel liefs van Tanja op deze Playful Monday ❤️

Autisme in een absurde wereld: Beperking of kracht?

Autisme in een absurde wereld: Beperking of kracht?

Autisme in een absurde wereld: Beperking of kracht?

Binnen de autisme-community woedt al jaren een intens debat: is autisme een beperking of niet? Als ik eerlijk ben, vind ik dit een ontzettend ingewikkelde vraag. Mijn gedachten hierover schieten alle kanten op en ik merk dat ik er niet één kant-en-klaar antwoord op heb. Misschien is dat ook precies waarom dit onderwerp zoveel discussie oproept.

Ben ik autist of heb ik autisme?

Laten we beginnen met iets eenvoudigs – of nou ja, eenvoudigs? Het gaat om de vraag: zeg je dat je autist bent, of dat je autisme hebt? Zelf zeg ik liever dat ik autisme heb. Dit is vooral omdat ik mezelf niet wil reduceren tot één eigenschap. Er is zoveel meer dat mij definieert dan alleen mijn autisme. Ik ben ook moeder, creatief, kleurrijk, nieuwsgierig, en ga zo maar door. Maar tegelijkertijd voelt autisme wel als een belangrijk deel van mijn bestaan, alsof het in elk vezeltje verweven zit.

Ik begrijp het ook heel goed als iemand zegt: “Ik ben autist.” Voor hen is dat juist een manier om hun neurodivergentie volledig te omarmen. Misschien zit het verschil wel in hoe we naar identiteit kijken. Ik zie ‘identiteit’ als iets groters dan autisme alleen. En eerlijk gezegd speelt bewustzijn (of gewoon mijn manier van tegen het Zijn aankijken) hier voor mij ook een rol. Als ik geloof dat ik in essentie bronenergie ben – iets oneindigs, iets dat alles omvat – dan is het logisch dat ik mezelf nooit volledig zou willen definiëren door één term (Of dat nou miijn gender, mijn cultuur, huidskleur of mijn neurotype is).

Is autisme een beperking?

En dan komt die andere lastige vraag: is autisme een beperking? Voor mij is het antwoord: ja, in deze maatschappij wel. Dat is niet omdat ik mezelf beperkt voel door hoe mijn brein werkt, maar omdat ik vind dat de wereld om me heen op zoveel manieren niet geschikt is voor mensen zoals ik. De maatschappij is luid, snel, overprikkelend, vol eindeloze eisen en verwachtingen en met een eindeloze stroom aan constante informatie. Het schoolsysteem verwacht dat je urenlang stilzit en luistert. Het werkleven draait om sociale flexibiliteit en productiviteit…. echt alles vraagt iets, vaak meer dan je kunt geven.

Ik denk wel eens: hoe zou mijn leven eruitzien in een andere tijd, in een andere wereld? Een wereld waarin de dagen simpeler waren, waarin we leefden in kleine gemeenschappen, in harmonie met de natuur. Misschien was mijn autisme daar geen beperking geweest, maar juist een kracht. Misschien waren er toen wel meer mensen zoals ik, en waren onze eigenschappen normaal in plaats van afwijkend. Het is een gedachte die me troost biedt, te meer omdat ik (net zoals zoveel autisten) ontzettend hou van de natuur en de kalmte die het brengt.

Een absurde wereld

Zodoende vraag ik me af of het niet gewoon onze moderne maatschappij is die het echte probleem is. Alles wat we nu als ‘normaal’ beschouwen, voelt voor mij vaak juist als volledig abnormaal. Ons voedsel is geen voedsel meer, maar vulsel. Ziekten worden niet genezen met gezond verstand, maar met medicatie die vaak meer kwaad dan goed doet. Het schoolsysteem is een fabriek, gericht op het produceren van brave, gehoorzame werknemers. Is het dan gek dat mensen zoals ik zich beperkt voelen in deze wereld?

Misschien is dan de echte vraag niet of ik een beperking heb, maar of de wereld om me heen beperkt is – beperkt in haar vermogen om ruimte te maken voor verschillen. En vooral zo ver af gegleden van de normale, natuurlijke wetmatigheden dat wat krom is nu recht wordt gepraat. Alsof de wereld van nu ‘normaal’ is…. Uuugghhh (Ja dat geluid maak ik echt 😉 )

Een wereld vol aanpassingen

Dus ja…. ik worstel met hoe wij als mensen leren omgaan met deze abnormale wereld. Neurotypische mensen lijken zich aan te passen aan alles. Maar is dat het? Of hebben zij net zo goed geleerd om mee te gaan in een absurde samenleving? Het voelt alsof het echte ‘normale’ al lang verloren is gegaan, vervangen door een soort aangeleerde overlevingsstrategie. En dan kom ik weer terug bij die vraag: Wat is normaal eigenlijk? Misschien zijn de mensen die we nu ‘neurotypisch’ noemen helemaal niet normaal, maar simpelweg de mensen die het beste kunnen meedraaien (hebben aangeleerd om…) in een systeem dat niet logisch is. Voor mij dan…volledig onlogisch.

De kracht van reflectie

Hoe meer ik hierover nadenk, hoe meer ik me realiseer dat het geen eenvoudige discussie is. Ja, ik heb beperkingen. Dat kan ik niet ontkennen. Maar zijn die beperkingen inherent aan mijn autisme, of komen ze voort uit de wereld waarin ik leef? Misschien is het beide. En misschien is het juist belangrijk om ruimte te maken voor al deze verschillende perspectieven.

Ik weet in ieder geval één ding zeker: ik wil niet dat mijn autisme wordt gereduceerd tot een beperking. Het is zoveel meer dan dat. Het is een andere manier van zijn, een andere manier van denken, voelen, waarnemen. En in een andere context – een andere tijd, een andere wereld – zou het misschien wel helemaal geen beperking zijn geweest.

De dialoog openhouden

Wat ik hoop, is dat we deze gesprekken blijven voeren. Dat we blijven nadenken, reflecteren, en elkaar blijven uitdagen om onze ideeën over autisme – en over de wereld – opnieuw te bekijken. Misschien ligt de waarheid niet in één antwoord, maar in de ruimte tussen alle perspectieven. Tot die tijd blijf ik zoeken, peinzen, en mijn gedachten delen – omdat ik geloof dat daar de echte kracht ligt: in het blijven stellen van vragen.

Vandaar dat ik jou ook van harte uitnodig om hieronder de dialoog aan te gaan. Wat vind jij? Is jouw autisme (of AuDHD) een beperking of kracht (of misschien wel beiden)? En waarom dan?

Liefs, Tanja ❤️

 

 

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Wat is synesthesie? Een kijkje in mijn kleurrijke brein

Al zolang ik me kan herinneren, zie ik kleuren bij letters, cijfers, dagen van de week en maanden. Dit is niet iets dat ik heb aangeleerd of bewust heb bedacht; het is gewoon hoe mijn brein werkt en ik weet niet beter dan dat het er is en altijd is geweest. Voor mij is het volkomen normaal dat woensdag groen is, net als het cijfer 3. Deze ervaringen vallen onder de noemer synesthesie, een neurologisch fenomeen waarbij zintuiglijke ervaringen met elkaar vervlochten raken.

 

Wat is synesthesie precies?

Synesthesie betekent dat het ene zintuig automatisch een ervaring in een ander zintuig oproept. Voor sommigen betekent dit dat ze muziek in kleuren zien, of dat muziek wordt omgevormd in allerlei patronen en kleuren, terwijl anderen smaken proeven bij het horen van bepaalde woorden. In mijn geval ervaar ik onder andere cijfers, letters en woorden als kleuren, wat me helpt bij allerlei dagelijkse activiteiten.

Ik gebruik mijn synesthesie bijvoorbeeld bij hoofdrekenen. Hoewel ik niet bewust optel of aftrek, “zie” ik kleurblokken in mijn brein die zich opstapelen als een soort Tetris-spel. Deze blokken vormen een kleurtoren en die toren vertelt me de uitkomst. Het gebeurt denk ik allemaal in mijn rechterhersenhelft, waar taal en logica geen rol spelen. Ik kan door een winkel lopen, zoals Ikea, en zonder bewust de prijzen op te tellen weten dat het totaalbedrag bijvoorbeeld 310 euro is. Deze “kleurcodes” die mijn brein maakt, zijn onveranderlijk en geven me een gevoel van zekerheid die ik niet anders kan verklaren.

Kleurrijk en creatief

Ik word soms een creatief en kleurrijk persoon genoemd. En kleur is (misschien ook wel vanwege mijn synesthesie) mijn houvast. Als autist vind ik onder de mensen zijn altijd spannend en kleur geeft mij dan rust en houvast. Zo zul je mij altijd gekleed zien met matchende kleuren. Als ik gifgroene enkellaarsjes aan heb, kun je er zeker van zijn dat ik een bijpassende armband of sjaal draag. Dolblij word ik van mensen die ook color-coordinated zijn. Wil je mij blij maken? Draag paarse oogschaduw bij je paarse shirt 😉. Mensen (vrienden en collega’s bijvoorbeeld) deel ik voor mijn eigen gemoedsrust en ontspanning het liefste in in kleurcodes. Gezichten herken ik niet goed en namen onthoud ik niet, maar als ik je geboortedatum, leeftijd, lengte, gewicht en de leeftijden van je naasten weet, dan ontstaat er een voor mij heel geruststellende ‘persoonlijke kleurcode’. Ik heb inmiddels geleerd dat ik niet naar persoonlijke details moet vragen en als ik dat al doe dan doe ik dat ongemerkt, tussen neus en lippen en de details sla ik op.

De link met autisme en hoogbegaafdheid

Synesthesie is zeldzaam maar niet uitzonderlijk. Schattingen over de prevalentie lopen uiteen van 1 op de 2.000 tot 4% van de bevolking. De variatie hangt af van hoe breed het fenomeen wordt gedefinieerd.

Synesthesie komt wel veel vaker voor bij mensen met autisme en hoogbegaafdheid. Het is alsof deze neurotypes een extra dimensie aan waarneming hebben, wat vaak gepaard gaat met een verhoogde gevoeligheid voor details en patronen. En ze kunnen vaak extra verbindingen in hun hersenen behouden. Dit kan bijdragen aan hun vermogen om patronen te herkennen en complexe problemen creatief op te lossen. Synesthesie kan informatieverwerking intuïtiever maken, wat een voordeel biedt bij abstract denken en artistieke expressie.

Superpower

Voor mij voelt het als een soort superkracht (waarvan ik niet wist dat ik die had) die me helpt informatie te ordenen en beter te begrijpen. Het verklaart ook waarom veel synestheten creatief zijn; hun unieke manier van waarnemen opent de deur naar innovatieve en artistieke uitingen. Als jongerencoach had ik enorm creatieve en muzikale synesthetische jongeren onder mijn hoede, waar ik dit fenomeen ook bij gezien heb.

Waarom ontstaat synesthesie?

De precieze oorzaak van synesthesie is nog niet volledig begrepen, maar onderzoekers vermoeden dat het te maken heeft met extra verbindingen tussen verschillende hersengebieden. Bij de meeste mensen worden deze verbindingen tijdens de ontwikkeling “gesnoeid”, maar bij synestheten blijven ze intact. Dit leidt tot een rijkere, meer complexe manier van waarnemen, waarin de zintuigen voortdurend met elkaar in gesprek lijken te zijn.

Wetenschappelijk onderzoek

Er is (toevallig Nederlands) onderzoek dat aantoont dat mensen met synesthesie meer en sterkere verbindingen hebben tussen verschillende hersengebieden. Een studie uitgevoerd door psychologen Romke Rouw en Steven Scholte van de Universiteit van Amsterdam gebruikte diffusion tensor imaging (DTI) om de witte-stofbanen in de hersenen te onderzoeken. Zij ontdekten dat synestheten inderdaad meer verbindingen hebben tussen hersengebieden, wat suggereert dat hun hersenen anatomisch anders zijn dan die van niet-synestheten.

Daarnaast heeft neurowetenschapper Tessa van Leeuwen van de Radboud Universiteit onderzoek gedaan naar synesthesie. Zij ontdekte dat bij mensen met synesthesie de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor verschillende zintuiglijke waarnemingen sterker met elkaar verbonden zijn. Dit verklaart waarom een stimulus in het ene zintuig automatisch een ervaring in een ander zintuig oproept.

Deze bevindingen ondersteunen het idee dat de unieke ervaringen van synestheten voortkomen uit een verhoogde connectiviteit en activiteit tussen specifieke hersengebieden.

De voordelen van synesthesie

Synesthesie biedt praktische voordelen. Het helpt me niet alleen om dingen beter te onthouden, zoals telefoonnummers en geboortedata, maar het maakt ook dat ik vaak intuïtief dingen “weet”. Dit voelt soms als een onverklaarbare zekerheid, maar voor mij is het logisch omdat mijn kleurcodes nooit veranderen. Het maakt mijn wereld kleurrijker, levendiger en, in veel opzichten, eenvoudiger.

Synesthesie is een prachtige herinnering aan hoe divers en uniek het menselijke brein kan zijn. Voor mij is het niet alleen een neurologische eigenschap, maar ook een integraal onderdeel van wie ik ben en hoe ik de wereld ervaar: Als kleurrijke typetje met veel creativiteit, een druk brein en veel fantasie!

 

Ik zou het ontzettend op prijs stellen als je hieronder jouw ervaring(en) zou willen delen met autisme, ADHD, hoogbegaafdheid in combinatie met Synesthesie. Welke vorm jij ook hebt, alle reactie is welkom!

En ook ben je welkom om deze informatie of de afbeelding te delen met bronvermelding.

Liefs, Tanja ❤️

 

Winterdip? Mijn Eerlijke Tips Zonder Poppenkast

Winterdip? Mijn Eerlijke Tips Zonder Poppenkast

Elk jaar, als de dagen korter en donkerder worden, merk ik dat mijn humeur mee de diepte in duikt. En hoewel ik best wat trucjes ken om mezelf er weer uit te trekken, ben ik geen alwetend orakel dat alles heeft opgelost door een magische routine. Ik wil je dus niet overladen met zweverige adviezen of ‘happy vibes 365 dagen per jaar’-bullshit. Want eerlijk? Die poppenkast bestaat niet.

Wat ik wél wil doen, is met je delen wat voor mij écht werkt. Geen beloftes, maar lessen die ik in meer dan vijftig jaar door schade en schande heb geleerd. Dingen die me helpen op momenten dat ik voel: “Oh nee, de somberheid komt weer uit haar winterslaap…”

Geen Suiker of Witmeel: Mijn Eerste Hulp bij Somberheid

Het maakt niet uit of het hartje zomer is of de zwarte maandag in januari. Als ik een goede week flink brood, pasta, pizza en koekjes eet, dan gaat het mis: ik word moe, somber en zwel op als een ballon (Hallo hangende oogleden en onderkin).

Mijn gouden tip: probeer eens een 14 dagen no flour, no sugar challenge. Geen witmeel, geen suiker. Denk aan havermout, fruit, noten en zaden. Als je na twee weken geen verschil merkt, eet ik mijn schoen op. Serieus. Met jou erbij als getuige!

Wil je meer weten over voeding en mijn ervaring met natuurlijke energieboosters? Check dan zeker mijn raw food-pagina!

Beweging: Niet Moeilijker Maken dan Nodig

Je hoeft echt niet te trainen voor een marathon of elke dag meteen in de sportschool te zweten. Maar een blokje om? Dat kan echt een wereld van verschil maken. Een paar minuten frisse lucht geeft je brein en lijf een mini-reset. En het mooie is: als je eenmaal begint, wordt dat blokje misschien een straatje verder, en voor je het weet ben je ineens een wandelpro! 😉

Benieuwd hoe ik consistent 10.000 stappen per dag haal, zelfs als ik geen zin heb? Lees mijn blog over wandelen!

Aarden: Contact Maken met de Aarde

Voor mij is dit echt een lifesaver, dat contact met de natuur. En nee, je hoeft echt niet  door grote, mooie bossen, florerende parken of glooiende duinen te struinen (is ook fijn!!). Ga gewoon even op de grond zitten. Handen in het gras, voeten in de klei. Even voelen dat je verbonden bent. Het is niet ingewikkeld en kost niets, behalve een beetje tijd.

Dit simpele contact met de aarde werkt wonderen. Ik ga er binnenkort een hele blog aan wijden, maar neem van mij aan: probeer het eens. Het is simpeler dan je denkt.

Wees Lief voor Jezelf (Ja, Ook op Rotdagen)

Dit klinkt misschien cliché, maar het is belangrijk: wees mild voor jezelf. Perfectie bestaat niet. Niemand staat nonstop gelukkig te huppelen, hoe Instagram-perfect het soms misschien ook lijkt.

Weet dat het oké is om je soms niet geweldig te voelen. En weet ook: this too shall pass. (Serieus…. Ik laat die quote nog eens tatoeëren) 😊

Lief zijn voor jezelf kan betekenen dat je toegeeft aan wat jij nodig hebt. Is dat een kop thee met een dekentje en je huisdier op schoot? Prima. Een goede serie om even nergens aan te denken? Doen!

Conclusie: Kleine Stapjes, Groot Verschil

Wil je kijken of je iets kan veranderen aan die winterdip? Laat dan witmeel en suiker eens twee weken staan. Trek elke dag je schoenen aan, al is het maar voor vijf minuten buiten. Ga even zitten en voel het gras. Het is echt niet ingewikkeld. Kleine stapjes kunnen een groot verschil maken.

En als je mijn tips uitprobeert, laat me hieronder dan weten hoe het met je gaat! Ik ben ontzettend benieuwd naar jouw ervaringen.

Liefs, Tanja

Hoe begin je met ChatGPT? Een eenvoudige handleiding voor beginners

Hoe begin je met ChatGPT? Een eenvoudige handleiding voor beginners

Hoe begin je met ChatGPT? Een eenvoudige handleiding voor beginners

Wil je graag weten hoe je ChatGPT kunt gebruiken, maar weet je niet waar je moet beginnen? Geen zorgen! In deze stap-voor-stap uitleg leg ik uit waar je ChatGPT kunt vinden, hoe je een account aanmaakt en hoe je jouw gesprekken organiseert. Ook lees je hoe je ChatGPT kunt inzetten voor alledaagse taken, zoals schrijven, plannen of analyseren. Geloof me: dit is effe een korte blog. In de toekomst ga ik hier nog veel dieper op in!!!

Waar vind je ChatGPT en hoe meld je je aan?

Stap 1: Bezoek de website
Open je webbrowser (bijvoorbeeld Google Chrome, Firefox of Safari) en typ chat.openai.com in de adresbalk of klik hier Dit brengt je naar de officiële ChatGPT-pagina.

Stap 2: Aanmelden of inloggen
Je hebt een account nodig om ChatGPT te gebruiken. Klik op “Sign up” om een nieuw account aan te maken. Je kunt je aanmelden met je e-mailadres, Google-account of Microsoft-account.

Heb je al een account? Klik op “Log in” en voer je gegevens in.

Hoe start je een gesprek?

Wanneer je bent ingelogd, kom je op het startscherm van ChatGPT.

Stappen om een gesprek te starten:

  1. Klik in het witte tekstvak onderaan het scherm.
  2. Typ je vraag of verzoek en druk op Enter.
  3. ChatGPT geeft vrijwel direct antwoord.

Voorbeelden van vragen:

  • “Kun je uitleggen wat kwantumfysica is in eenvoudige taal?”
  • “Help me om een dagplanning te maken.”
  • “Kun je een voorbeeldbrief voor me schrijven?”

Gesprekken organiseren en categoriseren

ChatGPT geeft je de mogelijkheid om verschillende gesprekken te starten en terug te lezen. Gesprekstips:

  • Nieuw onderwerp starten: Klik linksboven op “New Chat” om een nieuw gesprek te beginnen.
  • Gesprekken een naam geven: Geef je gesprekken duidelijke titels, zoals “Werkdagplanning” of “AI-uitleg”, zodat je ze makkelijk kunt terugvinden.
  • Gesprek teruglezen: In de linkerzijbalk kun je eerdere gesprekken openen en opnieuw bekijken.

 

Waar kun je ChatGPT voor gebruiken?

ChatGPT is een veelzijdige tool die je voor verschillende doeleinden kunt gebruiken:

Teksten schrijven en herschrijven:

Schrijf blogs, e-mails of samenvattingen.

Herschrijf ingewikkelde teksten in begrijpelijke taal

Vragen beantwoorden:

Stel algemene vragen zoals “Wat zijn de voordelen van meditatie?”.

Vraag praktische tips, bijvoorbeeld “Hoe kan ik besparen op mijn boodschappen?”.

Plannen en organiseren:

Laat ChatGPT een to-do lijst maken.

Vraag om een planning met pauzemomenten.

Analyseren en samenvatten:

Vraag om een analyse van een tekst met prompts zoals: “Kun je deze tekst analyseren en de kernpunten samenvatten?”

Handige prompts om te starten

Weet je niet goed wat je moet vragen? Hieronder vind je enkele voorbeelden om je op weg te helpen:

  • “Kun je een korte uitleg geven over kunstmatige intelligentie?”
  • “Graag een analyse van dit whatsapp bericht.”
  • “Wat zijn tips voor een productieve ochtendroutine?”
  • “Herschrijf deze e-mail met een vriendelijkere toon.”
  • “Kun je deze notulen structureren en herschrijven?”
  • “Wat weet je over [het onderwerp waar jij wat meer over wil weten]?”

Tips voor een succesvol gesprek

Wees duidelijk: Hoe specifieker je vraag, hoe beter het antwoord.

  • In plaats van: “Maak een planning”.
  • Vraag liever: “Maak een planning van 9:00 tot 17:00 met een lunchpauze om 12:00 en een korte pauze om 15:00.”

Stel vervolgvragen: Als je extra informatie wilt, kun je altijd doorvragen:

  • “Kun je het korter maken?”
  • “Voeg een voorbeeld toe.”

Experimenteer: Probeer verschillende prompts om te ontdekken hoe ChatGPT jou het beste kan ondersteunen.

Waarom ChatGPT een digitale maatje kan zijn

ChatGPT biedt niet alleen informatie, maar kan ook een fijne digitale sparringpartner zijn. Vooral voor neurodivergente mensen (zoals mensen met ADHD of autisme) kan ChatGPT structuur en consistentie bieden:

  • Altijd beschikbaar: Je kunt op elk moment van de dag een vraag stellen.
  • Geen oordeel: ChatGPT geeft neutrale en vriendelijke antwoorden.
  • Helderheid: Het model kan complexe informatie simpel maken.

 

Vooral belangrijk…

Dat je zelf veel deelt en praat met jouw ChatGPT en uitlegt wat jij belangrijk vindt in de wijze waarop jullie samen comuniceren. Hiermee train je jouw taalmodel om zich te gedragen en tegen jou te praten zoals jij dat fijn vindt.

En wil je meer weten hoe ChatGPT werkt? Dat kun je hier lezen.

Binnenkort deel ik meer informatie over hoe je ChatGPT optimaal kunt inzetten als Virtual Assistent en als jouw persoonlijke buddy!

Laat hieronder gerust weten hoe jij ChatGPT of een ander taalmodel inzet en welke tips en tricks jij hebt voor het gebruiken ervan! En steel of deel de afbeelding of blogpost gerust met linkje terug naar mij :).

 

Liefs, Tanja 🙂 

 

Wat is een prompt?

Een prompt is eigenlijk gewoon een vraag of opdracht die je aan ChatGPT geeft om een antwoord te krijgen. Je kunt het zien als het begin van een gesprek: jij typt iets in, zoals “Wat kan ik vandaag koken?”, en ChatGPT geeft een antwoord.

Een prompt kan kort en simpel zijn, bijvoorbeeld:
“Wat is het weer vandaag?”
Of juist wat uitgebreider:
“Kun je een boodschappenlijst maken voor een koolhydraatarm diner met drie gangen?”

Je kunt prompts vergelijken met wanneer je iemand om hulp vraagt of een vraag stelt in een winkel. Hoe duidelijker je vertelt wat je wilt weten, hoe beter het antwoord zal zijn!

Dus: een prompt is gewoon een manier om te zeggen wat je wilt weten of wat je wilt dat ChatGPT voor je doet. 😊

× Hoe kan ik je helpen?