Al doende van de dagelijkse yoga beoefening, zijn me al diverse zaken opgevallen. In het begin werd ik duizelig en misselijk van de yoga. En ook merkte ik op dat ik erg emotioneel werd de eerste twee dagen van deze 30 dagen Yoga Challenge. Ik ben geen persoon die snel huilt en ik voelde echt dat er blokkades in mijn lichaam en geest zaten die door de yoga beoefening werden losgewerkt. Dat gaf tranen. En daarna opluchting. Logischerwijs was daarna het gevolg van de yoga dat ik mijn spieren sterker voelde worden. Ik begon meer rechtop te lopen, mijn buik werd strakker en mijn arm- en beenspieren zetten aan. Ook merkte ik op dat mijn hongergevoel verminderde. Waar ik voorheen de hele dag een beetje liep te grazen en te (koel)kast-koekeloeren, was ik nu na een half bord eten voldaan en taalde niet naar voedsel in de uren na mijn eetmoment. Ten slotte kreeg ik in de gaten dat ik een sterke voorkeur begon te ontwikkelen voor diverse yoga houdingen. Ik onderzocht dit allemaal en al het bovenstaande bleken volkomen normale ‘bijverschijnselen’ te zijn van een regelmatige yoga praktijk.

Naast al deze opvallende dingen, ben ik me de afgelopen dagen van iets nieuws bewust geworden. En dat is dat mijn lichamelijke en geestelijke houding ten opzichte van yoga en yoga posities totaal is veranderd. Het is juist deze verandering die de doorslag gaat geven in mijn haat of liefde jegens yoga. Zoals ik al schreef bij dag 1 en dag 2: Ik haatte yoga. Yoga stond voor mij synoniem aan pijn, ongemak en irritatie. Toen ik ontwaakte uit de droom 2,5 week geleden waarin de droomgids een alter ego van mij liet zien in yoga kleding op een yoga matje, was ik verbaasd. De gids had mij laten zien hoe blij en fit ik zou worden van een regelmatige yoga beoefening. De enige manier waarop ik dit te weten kon komen was om de gewraakte yoga elke dag gedurende een maand te gaan doen. En dat kon ik alleen maar volhouden met de grootste voorhanden zijnde stok: een dagelijkse blog! Zo gezegd zo gedaan.

Maar de start was hard. Pijn, weerstand, boosheid en verdriet om mijn onvermogen en tegenstribbelende lichaam en geest. Ik was net zo aan het tegenstribbelen als ik al die jaren daarvoor had gedaan als ik ergens ging of moest yoga-en. Puur op wilskracht ben ik de eerste dagen doorgekomen. En toen begon er iets in mijn houding te ontspannen. Ik bleef hard aan het werk, maar mijn houding, zowel qua lichaam, als de wijze waarop ik tegen yoga aan keek, begon te verzachten.

Door de weken heen bleef yoga me pijn doen en ongemak veroorzaken. Echter; voorheen verstarde ik mijn lichaam en verzette ik mij ook in gedachten tegen de ongemakkelijke houdingen met als gevolg: heel veel weerstand en nog meer pijn, ongemak en irritatie. En toen merkte ik op een dag ineens het volgende op: Ik verzette me niet meer tegen het ongemak. Dat is voor mij een groot ding. Als ik iets in mijn leven niet leuk of ongemakkelijk vind doe ik een van deze twee dingen: ik ga in verzet of ik loop weg. Als je bekend bent met het Enneagram (een methode om je persoonlijkheid te duiden, een wijze waarop je in het leven staat en functioneert); ik ben een typische 7. Ik hou van plezier maken, mezelf vermaken en als het leven me citroenen geeft, ga ik limonade maken en zeker niet door de zure appel citroen heen bijten.

Maar ineens ging ik dus niet meer in weerstand of ermee stoppen. Nee, in plaats daarvan gaf ik mezelf over aan wat er zich aandiende in het moment. Ik besloot rustig naar de pijn en het ongemak te ademen. En ik bleek zelfs in staat te zijn door met mijn adem heel bewust naar de pijnlijk gerekte of gestrekte plekken in mijn lichaam toe te gaan, ik de pijn kon ontspannen en zelfs nog een stukje verder kon rekken of strekken.

Dit begint nu ook door te sijpelen naar mijn dagelijkse leven. Naast het feit dat ik me steeds bewuster word van mijn lichaam – mijn gevoelens, ook van stress en ongemak, honger en dorst of het ontbreken daarvan- merk ik ook steeds meer op dat ik een keuze heb in het moment. Ik mag altijd kiezen tussen enerzijds weerstand voelen en verzet tonen of weglopen of anderzijds accepteren wat zich aandient en in overgave aanwezig blijven. Doorademen en de aandacht richten op het bewust ademhalen, ook naar de plekken in het lichaam waar ik stress of ongemak voel. Dat is voor mij de methode die werkt.

Vandaag heb ik de Yoga with Adrienne van Dag 1 en 2 weer gedaan. Puur om te kijken hoe mijn houding ten opzichte van yoga is veranderd in deze weken. Hoewel het nog steeds niet mijn favoriete video is, merk ik de ontspanning die yoga me geeft op in het moment. Geen weerstand meer, maar overgave. En dat voelt heerlijk rustig en vredig!

Veel liefs en tot morgen als ik een yoga les ga doen met mijn kinderen!

Tanja

Photo credits: TheMacGirl (Flickr)

Tanja

Tanja Ortmans (1973) is Metafysicus, Hypnotiseur, Sci-Fi Auteur, Integratief Psychotherapeut, Multidimensional Coach, Designer en moeder van vijf (haar jongste zoon Gaia woont in de hemel). Vanaf haar vroegste jeugd is de ontdekkingstocht naar de multidimensionaliteit van het leven, de reis van de ziel, kwantum fysica en hoger bewustzijn haar grootste passie. Ze woont samen met haar vier kinderen en drie katten, in de buurt van Amsterdam.